Leptospiroza bydła i świń

Objawy kliniczne

Objawy leptospirozy nie są patognomiczne, u starszych osobników, jak przy większości typowych infekcji, obserwujemy: krótkotrwałe podniesienie temperatury wewnętrznej ciała, osowiałość, apatię, zmniejszenie pobierania paszy, odstawanie od stada, u krów przejściowy spadek produkcji mleka oraz możliwość rozwoju mastitis. Czas trwania formy ostrej jest krótki i wynosi kilka dni, następnie choroba przechodzi w formę przewlekłą, która jest jeszcze trudniejsza do zdiagnozowania w trakcie badania klinicznego. Pewną wskazówką, że mamy do czynienia z leptospirozą, mogą być ronienia, ale ponieważ mogą się one również pojawiać przy innych infekcjach, bez dodatkowej analizy wskaźników produkcyjnych czy badań laboratoryjnych choroba może być przeoczona.

U bydła w przypadku infekcji serowarami Hardjo i Grippotyphosa może się rozwinąć żółtaczka hemolityczna, a mleko przejściowo zmienia kolor na pomarańczowy do czerwonego, z możliwą domieszką skrzepów krwi. W gruczole mlekowym może się rozwinąć mastitis na tle leptospir, przy czym droga wniknięcia patogenu jest przeważnie zstępująca i pochodzi z krwiobiegu w trakcie bakteriemii. Gwałtowna hemoliza krwinek prowadzi do rozwoju anemii oraz hemoglobinurii, chore zwierzę gwałtownie chudnie. Objawy ogólne ustępują w ciągu dwóch tygodni, ale osobnik pozostaje siewcą. W przypadku bydła młodego, w szczególności cieląt, choroba przebiega w formie ostrej bądź też nadostrej, co jest związane z rozwojem posocznicy i manifestuje się wysoką temperaturą wewnętrzną, silną żółtaczką hemolityczną z hemoglobinurią, brakiem apetytu, zaleganiem i rozwojem wstrząsu septycznego.

U cieląt wskutek sepsy dochodzi do uszkodzeń narządów wewnętrznych, a postępująca niewydolność narządów zazwyczaj prowadzi do padnięć, tylko niewielki odsetek osesków przeżywa infekcję (7). U krów infekcje układu rozrodczego na tle leptospir powodują stan zapalny macicy, charakteryzujący się rozwojem zapalenia w obrębie endometrium i jajowodów. Pro...