Inwazje pierwotniacze bydła

Babeszjoza

(syn. pol. – piroplazmoza, krwawy mocz, hemoglobinuria pastwiskowa, łac. – babesiosis)

Babeszjoza jest transmisyjną chorobą zwierząt, przebiegającą z objawami niedokrwistości hemolitycznej. Chorobę wywołują pierwotniaki z rodzaju Babesia, rzędu Piroplasmida, których wektorem są kleszcze Ixodes ricinus i Dermacentor reticulatus. W kraju są to gatunki: Babesia divergens, rzadziej B. bigeminia oraz mało patogenny B. major, a na innych terenach Europy B. bovis. Pierwotniaki w zależności od stadium rozwoju przyjmują postaci ameboidalne, pierścieniowate, buławkowate lub gruszkowate. Rozmnażają się bezpłciowo w krwinkach czerwonych przez prosty podział podłużny. Przez dłuższy czas po podziale pasożyty bytują parami ułożonymi na obwodzie erytrocytu.

Zarażenie bydła następuje poprzez wprowadzenie do organizmu wraz ze śliną kleszczy sporozoitów Babesia spp. Sporozoity w krwinkach czerwonych przekształcają się w trofozoity, które ulegają podziałowi na dwa merozoity i prowadzą do rozpadu erytrocytu. Po kilku pokoleniach w erytrocytach pojawiają się gamonty – prekursory komórek płciowych, które przy kolejnym żerowaniu zostają pobrane przez kleszcza. Okres wylęgania babeszjozy bydła wynosi zwykle około tygodnia. Babeszjoza występuje stacjonarnie, co wiąże się z nierównomiernym rozmieszczeniem kleszczy w środowisku. Na obszarach nawiedzanych chorobą pojawia się ona zwykle wiosną (maj) i pod koniec lata (we wrześniu). Przebieg babeszjozy u bydła jest w dużej mierze zależny od stopnia wirulencji szczepu wywołującego chorobę. Babesia bigemina i B. divergens uważane są za mniej patogenne niż Babesia bovis.

Pierwszymi objawami choroby są zazwyczaj apatia i wzrost temperatury do 41,5°C, która utrzymuje się, w zależności od stopnia nasilenia choroby, przez 2-6 dni. U krów mlecznych typowymi objawami są zażółcone lub blade, obwisłe wymię i wyraźny spadek ilości oddawanego mleka, które czasami przybiera różowawe zabarwienie i lekko słonawy (czasami gorzkawy) s...