Choroba obrzękowa

W latach 60. i 70. XX w. choroba powszechnie występowała w Europie i stanowiła ważną przyczynę śmiertelności prosiąt 1-2 tygodnie po odsadzeniu. W tamtych czasach świnie często odsadzano nie wcześniej niż w 5. tygodniu życia.

W końcu lat 70., po upowszechnieniu się wcześniejszego terminu odsadzania i żywienia zoptymalizowanego dla młodych świń, z dużą zawartością odtłuszczonego mleka, choroba stała się rzadka. Doświadczenie autora w zakresie choroby obrzękowej, pracującego w Wielkiej Brytanii i za granicą między latami 1981 i 2015, było ograniczone. Chorobę stwierdzono w trzech przypadkach:

Dwa małe gospodarstwa, w których prosięta odsadzano w wieku 5 tygodni i poziom higieny był niski. Problem był krótkotrwały.Jedna ferma komercyjna w latach 90. stwierdziła straty z powodu choroby obrzękowej w okresie 4 tygodni. Problem nie powrócił.

Od 2014 roku wzrosła liczba przypadków choroby obrzękowej w Wielkiej Brytanii, Irlandii i kontynentalnej Europie, czego powody pozostają nieznane. Opisany przypadek dotyczy wybuchu choroby w fermie komercyjnej wchodzącej w skład większego systemu i której nie można było zwalczyć bez użycia szczepionki.

Opis fermy

W fermie przebywały warchlaki i tuczniki pochodzące z jednej fermy posiadającej 725 loch i produkującej prosięta w systemie tygodniowym.

Co tydzień ferma loch dostarczała około 360 prosiąt do jednego z 8 pomieszczeń warchlakarni o litej podłodze, w której znajdowało się 6 kojców. Średni wiek w dniu odsadzenia wynosił 29 dni.

Status zdrowotny systemu był przeciętny i występowały tam PRRSV, PCV2 i enzootyczne zapalenie płuc. Lochy rutynowo szczepiono przeciw różycy i kolibakteriozie. Prosięta szczepiono przeciw PCV2 w 3. tygodniu życia.

W 7,5 tygodnia po odsadzeniu pomieszczenia opróżniano, myto i dezynfekowano. Świnie naprzemiennie (co tydzień) przemieszczano do budynku tuczarni na fermie lub do zewnętrznego obiektu. Na tym etapie świnie ważyły około 35 kg.

Ferma loch (A1 na ryc. 1) wchodziła w sk...