Występowanie niezborności u bydła

Zaburzenia poruszania, takie jak kulawizny, niedowłady, ewentualnie porażenia, występują dosyć często w praktyce bujatrycznej. Są one związane przeważnie z występowaniem chorób lub urazów racic oraz kończyn. Znacznie rzadziej spotyka się u bydła niezborność, której występowanie jest zawsze związane z zaburzeniami dotyczącymi układu nerwowego. Niezborność (ataksja) jest definiowana jako stan braku koordynacji ruchowej ciała, bez spastyczności, niedowładów i ruchów mimowolnych. Polega ona na nieprawidłowym współdziałaniu poszczególnych grup mięśniowych kończyn, tułowia, głowy i szyi (7, 19). Ataksja u bydła charakteryzuje się nieprawidłową postawą nazywaną w literaturze jako szeroka postawa, która charakteryzuje się tym, że zwierzęta stoją na szeroko rozstawionych kończynach. U zwierząt z niezbornością zauważa się nieskoordynowane ruchy głowy, tułowia lub kończyn, potykanie się, przewracanie lub koziołkowanie. Ataksja jest spowodowana uszkodzeniem móżdżku, układu przedsionkowego lub dróg proprioceptywnych. Ze względu na tę neurolokalizację wyróżnia się trzy formy niezborności: móżdżkową, przedsionkową i propioceptywną (rdzeniową), nazywaną również czuciową (17, 18). Tab. 1 przedstawia objawy występujące w poszczególnych rodzajach niezborności.

Tab. 1. Klasyfikacja niezborności, deficyty neurologiczne występujące w poszczególnych typach niezborności u bydła
* Zmieniona świadomość w ataksji występuje w wyniku rozprzestrzeniania się procesu, może obejmować inne obszary mózgowia

Niezborność móżdżkowa

Główną rolą móżdżku jest koordynacja aktywności ruchowej. Odpowiada on za koordynację ruchów głowy, szyi, tułowia, kończyn i kontrolę ruchów mięśni oraz utrzymanie równowagi, jak również prawidłowej postawy (18). Uszkodzenie móżdżku wywołuje charakterystyczne objawy u zwierząt. U bydła występuje ataksja symetryczna. Dodatkowo obserwuje się chód hipermetryczny (wydłużony krok), kołysanie tułowia oraz szeroką postawę widoczną podczas ruchu i w pozycji stojącej, j...