Znieczulenie pacjenta podwyższonego ryzyka – pacjent z chorobami wątroby

Każdy lekarz weterynarii, podejmujący się znieczulenia ogólnego zwierzęcia, powinien kierować się bezpieczeństwem pacjenta. Bezpieczna i efektywna anestezja w dużej mierze zależy od postępowania preanestetycznego. Dokładny wywiad umożliwia zdobycie informacji ważnych do dalszych działań. Wraz ze szczegółowym badaniem klinicznym i analizą wyników badań dodatkowych pozwala dobrać odpowiedni protokół znieczulenia.

Najczęściej pacjenci, którzy trafiają do naszych gabinetów, są zdrowi. Poza przypadłością wymagającą interwencji chirurgicznej – a więc również znieczulenia – nie występują dodatkowe problemy. Jednak pewien odsetek zwierząt wymagających anestezji dotknięty jest towarzyszącymi chorobami. Zadajemy sobie wtedy pytanie: powinienem go najpierw ustabilizować czy mogę przeprowadzić zabieg? W niniejszym artykule autorzy postarają się przybliżyć czytelnikowi zasady znieczulenia pacjenta z towarzyszącymi zaburzeniami funkcjonowania wątroby.

Fizjologia wątroby

Wątroba to narząd o kluczowym znaczeniu w utrzymaniu homeostazy wielu procesów fizjologicznych. Swoje funkcje spełnia m.in. poprzez: metabolizm pożywienia i leków, syntezę białek osocza, detoksykację oraz eliminację wielu endogennych i egzogennych substancji. Ponadto bierze udział w reakcjach immunologicznych podczas urazów, posocznicy czy procesów zapalnych.

Funkcje wątroby można zatem podzielić na kilka grup:

metabolizm substancji egzo- i endogennych,biotransformacja leków,magazynowanie,wydzielanie,wspomaganie układu immunologicznego.

Z anestezjologicznego punktu widzenia – nie ma funkcji tego narządu, która nie byłaby bez znaczenia podczas wyboru właściwego protokołu anestezji (1-5).

Z funkcją metaboliczną wiążą się reakcje przemiany białek, węglowodanów oraz kwasów tłuszczowych i lipidów, a także wytwarzanie albumin będących krytycznym czynnikiem utr...