Zapalenie pochewki ścięgna mięśnia dwugłowego – rozpoznawanie i leczenie

Leczenie operacyjne 

W przypadku braku reakcji na leczenie zachowawcze lub nawrotów kulawizny po odstawieniu leków przeciwzapalnych konieczne staje się wprowadzenie leczenia operacyjnego. Metody leczenia operacyjnego zasadniczo możemy podzielić na dwie grupy: 

metody z zastosowaniem tenotomii (5, 11, 12);metody z zastosowaniem tenodezy (unieruchomienia ścięgna) (12).

Metody polegające na wykonaniu tenotomii można wykonać w 2 wariantach – jako tenotomię artroskopową bez reinsercji ścięgna początkowego oraz metody tenotomii z reinsercją ścięgna początkowego do guzka większego, po wykonaniu w nim tunelu, do którego wszczepia się ścięgno, względnie przez umocowanie odciętego ścięgna do guzka większego za pomocą śruby z podkładką zębatą, względnie klamry kostnej (Veterinary Instrumentation).

Metody operacyjne z wykonaniem tenodezy 

Metody te powodują unieruchomienie ścięgna w bruździe międzyguzkowej, a tym samym usunięcie źródła bólu. Jednocześnie zachowane zostaje, jako całość, ścięgno początkowe mięśnia dwugłowego, które – w ocenie autora – odgrywa ważną rolę w stabilizacji stawu ramiennego u psa przez ograniczenie doczaszkowego ruchu głowy kości ramiennej.

Zabieg wykonuje się w ułożeniu grzbietowym, z kończyną wyciągniętą doogonowo, z dostępu przednio-przyśrodkowego. Cięcie skórne sięga od 1⁄3 dalszej części łopatki do 1⁄3 bliższej kości ramiennej i położone jest doczaszkowo. Po przecięciu skóry i tkanki podskórnej oraz powięzi powierzchownych i głębokich należy je odpreparować i odciągnąć na boki. W bruździe znajdującej się na doogonowej krawędzi mięśnia ramienno-głowowego (m. brachiocephalicus) (ryc. 7, s. 78) należy oddzielić od siebie m. brachiocephalicus i mięsień nadgrzebieniowy i utrzymać je w oddaleniu za pomocą rozwieracza Gelpiego lub Weitlanera (doczaszkowo odciągnięty jest mięsień ramienno-głowowy wraz z mięśniem podłopatkowym, a doogonowo – mięsień nadgrzebieniowy (dokładny opis dostępu w: Scheibitz H., Brass: Techni...