Dr n. wet. Tomasz Piasecki ‒ Medycyna zwierząt egzotycznych jest dla osób chcących odkrywać to co jeszcze nie odkryte

Jak stwierdzić ze zwierzęciu coś dolega? Co zwykle niepokoi opiekunów w zachowaniu ich królików, ptaków, kawii domowych i innych, a co powinno zaniepokoić lekarza weterynarii?

Objawem, który najczęściej niepokoi właścicieli zwierząt egzotycznych jest spadek albo brak apetytu. Niestety objaw ten często jest dość późno zauważany. Dużo gatunków spośród zwierząt egzotycznych to gatunki, które w środowisku naturalnym znajdują się na samym dole piramidy pokarmowej, są ofiarami. To powoduje, że maskują wszelkie objawy chorobowe i mało uważny właściciel dostrzega je zbyt późno. Wszystko czego nie dostrzeże właściciel powinien dostrzec lekarz.

Z jakimi dolegliwościami pacjenci egzotyczni najczęściej zgłaszają się do klinik weterynaryjnych?

Myślę, że tak jak większość weterynaryjnych pacjentów, z tymi, które pojawiły się wczoraj 🙂

Jakie narzędzia powinien posiadać diagnosta egzotyków? A może nie różnią się one od tych dla zwierząt domowych?

Jest niewielka ilość sprzętu diagnostycznego dedykowana dla zwierząt egzotycznych, przykładem mogą być narzędzia stomatologiczne dla zajęczaków i gryzoni, zwłaszcza różnego rodzaju rozwieracze, które umożliwiają ocenę jamy ustnej tych zwierząt. Pozostałe narzędzia i urządzenia diagnostyczne są takie jak dla innych zwierząt, przy czym zawsze musimy pamiętać przy kompletowaniu takiego sprzętu o wielkości naszych pacjentów. To też zestawy do radiografii muszą charakteryzować się dobrą rozdzielczością, aparaty USG odpowiednimi sondami o wysokiej częstotliwości, endoskopia małymi rozmiarami i tak dalej.

Czy powstały jakieś innowacyjne sprzęty lub metody diagnostyczne dla tych gatunków zwierząt na przestrzeni ostatnich lat? Czy jest coś co zrewolucjonizowało rynek pod tym kątem?

Medycyna zwierząt egzotycznych nadal jest małym rynkiem dla gigantów przemysłu farmaceutycznego, czy też dużych firm produkujących sprzęt medyczny. W związku z tym nie ma typowych projektów, które by od zera starały się stworzyć urządzenia przeznaczone dla zwierząt egzotycznych. Jednak w ostatnim czasie widać znaczne zainteresowanie różnych korporacji nad przystosowaniem istniejącego już sprzętu do wykorzystania go u zwierząt egzotycznych.

Jedne z największych postępów uczyniła diagnostyka laboratoryjna, która oferuje bardzo szeroki pakiet badań diagnostycznych, zwłaszcza molekularnych, dla tej grupy zwierząt. Urządzenia do badań hematologicznych i biochemicznych, które wykonują badania z minimalnej ilości krwi, które mają dedykowane panele diagnostyczne dla różnych gatunków zwierząt egzotycznych. Są to często metody diagnostyczne stworzone dla konkretnego gatunku zwierzęcia.

W całej medycynie zwierząt egzotycznych bardzo często lekarz musi postarać się tak zmodernizować dostępny na rynku sprzęt aby go przystosować do pracy z egzotycznymi pacjentami.

Czy obecni studenci medycyny weterynaryjnej są przygotowywani do diagnozowania egzotycznych zwierząt?

To bardzo dużo zależy od studenta. Program nauczania na wydziałach medycyny weterynaryjnej w Polsce nie przewiduje w systemie zajęć obligatoryjnych szerokiego materiału z zakresu medycyny zwierząt egzotycznych. Zajęcia takie zazwyczaj realizowane są w formie fakultetów w ograniczonym wymiarze godzin. Brak jest przedmiotów podstawowych, zwłaszcza anatomii, fizjologii oraz patologii zwierząt egzotycznych, co jest trudne do nadrobienia w późniejszym procesie kształcenia. Trudno być dobrym radiologiem czy chirurgiem nie znając tajników anatomii egzotycznych gatunków.

Czy uważa Pan, że powinno się więcej uwagi poświęcać zwierzętom egzotycznym? Jeśli tak to dlaczego?

Myślę, że obecnie dochodzimy już do stanu równowagi w zakresie medycyny zwierząt egzotycznych względem innych gałęzi weterynarii. W większości dużych miast działają specjalistyczne placówki weterynaryjne zajmujące się tą grupą zwierząt, w wielu klinikach dla psów i kotów są lekarze odpowiedzialni za podstawową opiekę nad zwierzętami egzotycznymi. Proporcjonalnie dostępna jest również literatura polskojęzyczna z zakresu zwierząt egzotycznych, a w polskich periodykach weterynaryjnych pojawiają się artykuły z tej dziedziny. Można by stwierdzić, że dochodzimy do stanu równowagi proporcjonalnej do ilości pacjentów.

Jak zachęciłby Pan przyszłych lekarzy weterynarii do wybrania właśnie takiej specjalizacji?

Medycyna zwierząt egzotycznych jest dla osób lubiących wyzwania, nie poddających się w zdobywaniu wiedzy i doświadczenia oraz chcących odkrywać to co jeszcze nie odkryte. Może łatwo nie będzie, ale na pewno bardzo kolorowo i różnogatunkowo. Trudno tu namawiać, po prostu nie ma takiej drugiej specjalności.

Rozmawiała: Karolina Osys