Wymioty – najczęstsze przyczyny i diagnostyka różnicowa chorób związanych z występowaniem wymiotów u psów i kotów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wymioty – najczęstsze przyczyny i diagnostyka różnicowa chorób związanych z występowaniem wymiotów u psów i kotów

Wymioty u psów i kotów są częstym powodem konsultacji lekarsko-weterynaryjnych. Proces wymiotny to złożony mechanizm patofizjologiczny, który jest kontrolowany przez ośrodek znajdujący się w rdzeniu przedłużonym. Do tego ośrodka docierają sygnały wyzwalające, pochodzące z narządów trzewnych, takich jak: żołądek, jelita, wątroba czy trzustka, w wyniku pierwotnego lub wtórnego procesu zapalnego, rozszerzenia ściany danego narządu czy podrażnienia czynnikami chemicznymi. Oprócz sygnałów z narządów trzewnych, docierają także bodźce z chemoreceptorowej strefy wyzwalającej, w wyniku krążących we krwi toksyn; kanałów półkolistych aparatu przedsionkowego, w chorobie lokomocyjnej lub zespole przedsionkowym, kory mózgowej oraz układu limbicznego w stanach stresowych lub na skutek zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego (1). Wynikiem tego jest skoordynowana praca mięśni jamy brzusznej i narządów wewnętrznych, prowadząca do wydalenia treści z żołądka i/lub z początkowego odcinka jelita cienkiego (2, 3). Akt wymiotny poprzedzony jest zazwyczaj objawami zwiastunowymi, takimi jak: nudności, nadmierne ślinienie się, częstsze przełykanie i oblizywanie się, niepokój, a także wokalizacją u kotów. W zależności od czasu trwania, wyróżnia się wymioty ostre i przewlekłe. Wymioty ostre trwają z reguły 5-7 dni, natomiast wymioty trwające ponad 7 dni określa się jako przewlekłe, niezależnie od tego, czy mają charakter ciągły, czy okresowy. Wymioty należy zawsze różnicować z ulewaniem treści pokarmowej, które jest procesem biernym, mającym zwykle miejsce przy zmianie pozycji psa czy kota na leżącą. Wydalany jest w ten sposób niestrawiony pokarm lub płyny zalegające w przełyku. Ulewanie jest związane z chorobami przełyku, głównie z przełykiem olbrzymim (megaesophagus) wrodzonym lub nabytym, który w większości przypadków można rozpoznać na podstawie badania radiologicznego szyi i klatki piersiowej, jednak określenie jego etiologii oraz podjęcie ewentualnego leczenia przyczynowego wymag...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2616 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.