Więzadło krzyżowe przednie u psów – dlaczego dochodzi do przerwania ciągłości i jak to naprawić? - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Więzadło krzyżowe przednie u psów – dlaczego dochodzi do przerwania ciągłości i jak to naprawić?

Patofizjologia

Tradycyjnie mechanizm zerwania więzadła krzyżowego przedniego u psów tłumaczyło się pojedynczym lub mnogim urazem stawu kolanowego. Teoria ta ma swoje źródło w ortopedii ludzkiej, gdzie ta relacja jest oczywista. Jednak w weterynarii przeciw tej teorii przemawia szereg faktów: (1) w badaniach histologicznych zerwanego więzadła krzyżowego przedniego stwierdzano objawy zwyrodnienia (Geyer, 1966), (2) w wywiadzie najczęściej stwierdza się najpierw zerwanie częściowe, następnie całkowite, (3) rzadko dochodzi do działania dużych sił na staw kolanowy przed zdiagnozowaniem zerwania, (4) biomechanika stawu kolanowego u ludzi jest inna niż u psów, (5) istnieją predyspozycje rasowe do zerwania więzadła krzyżowego przedniego (Whitehair, 1993), (6) im cięższy jest pies, tym wcześniej dochodzi do zerwania, (7) w wielu przypadkach zmianami objęty jest również drugi staw kolanowy, a ponadto (8) nawet w przypadku tak zwanych „zerwań ostrych” na radiogramach obserwujemy objawy typowe dla zwyrodnień stawów.

Nowe spojrzenie na patofizjologię zerwań więzadła krzyżowego przedniego, z uwzględnieniem działających sił mięśniowych, wprowadził Barclay Slocum (1983). Dalsze badania oraz powodzenie nowo opracowanych metod leczenia zerwanego więzadła krzyżowego przedniego doprowadziły do powstania kolejnej koncepcji, przedstawionej poniżej w uproszczonej formie.

Główne siły działające na staw kolanowy to mięsień czworogłowy uda oraz masa ciała. Mięsień ten przyczepia się do guzowatości kości piszczelowej za pomocą więzadła rzepki. Kąt pomiędzy siłą działania mięśnia czworogłowego oraz plateau kości piszczelowej zależy od fazy obarczenia kończyny miednicznej, ale zazwyczaj wynosi ponad 90°. Zgodnie z analizą wektorów siłę działania mięśnia czworogłowego można podzielić na siłę działającą prostopadle do plateau kości piszczelowej i wynikającą z tego siłę działającą dogłowowo. Tę ostatnią siłę nazywa się CTT (cranial tibial thrust – wypchnięcie kości piszczelowej do p...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.