Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek u kota domowego – diagnostyka i postępowanie terapeutyczne na podstawie opisu przypadku klinicznego - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek u kota domowego – diagnostyka i postępowanie terapeutyczne na podstawie opisu przypadku klinicznego

Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek jest chorobą autosomalną dominującą bądź recesywną. Charakteryzuje się obecnością wypełnionych płynem, różnych rozmiarów torbieli zlokalizowanych zarówno w korze, jak i w rdzeniu nerki. Choroba dotyczy w głównej mierze kotów perskich i jest najbardziej rozpowszechnioną dziedziczną chorobą kotów (13). Może występować również u psów, ale w porównaniu z kotami występuje stosunkowo rzadko u tego gatunku zwierząt. Rasami predysponowanymi do PKD są zazwyczaj: cairn terriery, beagle, bulteriery, west highland white terriery (16). U psów PKD jest chorobą również uwarunkowaną genetycznie. U psów rasy bulterier opisano przypadki wielotorbielowatości nerek (bull terriers policystic kidney disease – BTPKD), która jest chorobą o podłożu genetycznym, dziedziczoną jako cecha autosomalna dominująca (prawdopodobnie mutacja genu PDG1) (5, 17, 18, 22). Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek może występować także u koni rasy pony, świń, jagniąt, myszy, ryb oraz u człowieka (6, 21).

Wykorzystując badanie ultrasonograficzne, stwierdzono występowanie PKD w przedziale od 29% do 49% populacji kotów różnych ras (1, 2 11). Stopień występowania wielotorbielowatości nerek jest równie wysoki u samic, jak i u samców (1, 2). U rasy europejskiej obecność PKD może sięgać nawet 7% (13). Badanie ultrasonograficzne jest użyteczną i wiarygodną metodą diagnozowania PKD. Nerki kotów z PKD posiadają liczne hypoechogeniczne lub aechogeniczne torbiele o okrągłym lub owalnym kształcie. Są dobrze zróżnicowane od miąższu nerki i mogą występować w korze nerek, na granicy między korą i rdzeniem, a także w rdzeniu lub w obu warstwach narządu jednocześnie. W ścisłym znaczeniu określenie „torbiel” (cystis) oznacza twór jamisty, którego wewnętrzna powierzchnia jest wysłana zazwyczaj jednowarstowym nabłonkiem kostkowym lub nabłonkiem rogowaciejącym (5). Torbiele rozwijają się od urodzenia i stopniowo powiększają się wraz z wiekiem, doprowadzając do niszczenia tkanki miąższo...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.