Wektorowa rola kleszczy atakujących psy w Polsce

Identyfikacja gatunku kleszcza żerującego na zwierzęciu oraz znajomość transmitowanych przez niego patogenów pozwalają uwzględnić w diagnozie różnicowej właściwe choroby odkleszczowe oraz mogą przyczynić się do ich szybkiego i prawidłowego rozpoznania. Poprawna identyfikacja właściwego gatunku kleszcza, który jest opity, może być trudna i wymaga pewnego doświadczenia. Identyfikacja powinna się odbywać na podstawie klucza przy użyciu binokularu. Znajomość zasięgu występowania kleszczy, sezonowości ich występowania oraz biotopów, z którymi są związane, może być przydatna do zawężenia listy prawdopodobnych gatunków. Informacje te są również niezwykle cenne do określenia i realizacji odpowiednich działań prewencyjnych.

Kleszcze żerujące na psach w Polsce

Na terenie Polski występuje 19 gatunków kleszczy. Pięć z nich może pasożytować na psach: Ixodes ricinus, Dermacentor reticulatus, I. hexagonus, I. crenulatus oraz I. rugicollis (1). Kleszcz pospolity I. ricinus oraz kleszcz łąkowy D. reticulatus są najpowszechniej występującymi gatunkami kleszczy na terenie Europy i Polski (2). Różnią się jednak pod względem zasięgu i sezonowości występowania, siedliska, spektrum żywicieli oraz przenoszonych patogenów. Oba gatunki odgrywają ważną rolę w krążeniu i podtrzymywaniu w środowisku mikroorganizmów patogennych o znaczeniu medycznym i weterynaryjnym (3-6). Zwierzęta domowe i gospodarskie w Polsce są najczęściej opadane przez kleszcze tych dwu gatunków, przy czym D. reticulatus dominuje na obszarach objętych jego zasięgiem (7). Ixodes hexagonus występuje na terenie całego kraju, ale najwięcej siedlisk zostało zlokalizowanych na południu Polski (1). Gatunek ten związany jest z gniazdami i norami swoich żywicieli, dlatego najczęściej (choć sporadycznie) znajdowany jest na zwierzętach rozkopujących i eksplorujących nory. Wektorowa rola tego gatunku jest słabo poznana. W ostatnim czasie typowany jest jako potencjalny wektor pierwotniaka Babesia vulpes, który u psów może w...