Tachykardia komorowa w codziennej praktyce – opis przypadku

Postępowanie

Od początku wizyty podano tlen i podłączono elektrody EKG. Zapis EKG (ryc. 1) potwierdził tachykardię komorową o częstotliwości 290/min. Wykonano CFAST (szybkie, przeglądowe badanie echokardiograficzne), w którym stwierdzono subiektywnie brak istotnego powiększenia jam serca, brak zmian przerostowych oraz wykluczono obecność wolnego płynu na terenie jamy opłucnej lub worka osierdziowego. Założono dojście dożylne i powoli podano bolus 2 mg/kg m.c. i.v. lidokainy, cały czas monitorując akcję serca za pomocą EKG. Po podaniu lidokainy uwidoczniono zwolnienie akcji serca oraz rytm zatokowy (ryc. 2). Reakcja na lidokainę (5) oraz zapis EKG po podaniu leku potwierdziły tachykardię komorową.

Wykonano pełne badanie echokardiograficzne. Stwierdzono w nim niewielkie niedomykalności zastawek dwudzielnej i trójdzielnej. Lewy przedsionek był prawidłowej wielkości, lewa komora w rozkurczu była niepowiększona, jednak w fazie skurczu była powiększona, co świadczyło o upośledzeniu jej czynność skurczowej. Obecna była również dysfunkcja rozkurczowa lewej komory. Prawy przedsionek i prawa komora były subiektywnie niepowiększone. Stwierdzono prawidłowy przepływ krwi przez aortę i tętnicę płucną oraz brak cech nadciśnienia płucnego.

W przeglądowym badaniu klatki piersiowej nie stwierdzono zmian rozrostowych w okolicy serca lub widocznych artefaktów linii B (pionowych artefaktów odchodzących od linii opłucnej mogących świadczyć np. o obrzęku płuc) (9). Uwidoczniono natomiast poszerzenie żylnych naczyń wątrobowych oraz niewielką ilość wolnego płynu na terenie jamy brzusznej, co mogło wynikać z prawostronnej zastoinowej niewydolności serca wtórnej do tachyarytmii bez wyraźnego powiększenia prawej strony serca. Z tego też względu podano również furosemid w dawce 2 mg/kg m.c. i.v.

Po kilku godzinach stabilny już pacjent z rytmem zatokowym został odesłany na hospitalizację w lecznicy internistycznej z tlenoterapią i dalszą diagnostykę, w tym pełne badania kr...