Rozpoznawanie i leczenie zakażeń Malassezia spp. u psów z atopowym zapaleniem skóry z uwzględnieniem stosowania substancji poprawiających kondycję układu powłokowego

Leczenie

Postępowanie terapeutyczne w przypadku powikłań Malassezia spp. zawsze powinno zmierzać do ograniczenia namnażania się drożdżaków oraz niwelowania czynników, jakie mogą przyczyniać się do rozwoju choroby. Jedną z głównych przyczyn niepowodzeń lekarzy w zwalczaniu powikłań grzybiczych jest niewłaściwe postawienie diagnozy w kontekście choroby pierwotnej, w tym również atopowego zapalenia skóry. Należy pamiętać, że w stanach atopii niewłaściwe leczenie ropnych zapaleń skóry, które są nagminnie rozpoznawane jako powikłania u alergicznego pacjenta, może również w znacznym stopniu utrudniać zwalczanie drożdżycy.

Lekiem z wyboru w przypadku zapalenia skóry na tle Malassezia jest ketokonazol. Zalecaną dawką jest 5-10 mg/kg m.c., w odstępach 12-24-godzinnych w jednym lub dwóch podaniach per os. W przypadku podjęcia omawianego leczenia należy jednak pamiętać o teratogenności i hepatotoksyczności ketokonazolu oraz wielu skutkach ubocznych (chudnięcie, biegunka, wymioty). Nie zaleca się stosowania omawianego leku u psów atopowych leczonych cyklosporyną oraz zwierząt z niewydolnością wątroby. Dobrym i nieco bezpieczniejszym lekiem w zwalczaniu malasezjozy jest itrakonazol stosowany w dawce 5-10 mg/kg m.c. w odstępach 24-godzinnych per os. Leczenie z zastosowaniem preparatów nie powinno trwać krócej niż 3 tygodnie lub do ustąpienia objawów klinicznych. Za skuteczną uważa się również terbinafinę podawaną w dawce 30 mg/kg m.c. per os co 24 godziny przez okres co najmniej 2 tygodni.

W stanach atopii, gdy mamy do czynienia z powikłaniem grzybami rodzaju Malassezia, a objawy nie są nasilone i nie jest konieczne zastosowanie terapii ogólnej, można stosować leczenie miejscowe, najczęściej szamponoterapię. Zaleca się...