Rak wrzecionowatokomórkowy podstawy ogona u szczura – opis przypadku

Rak wrzecionowatokomórkowy (spindle cell carcinoma) jest dwuskładnikowym guzem złożonym z komórek raka płaskonabłonkowego (in situ i/lub inwazyjnego) i komórek złośliwego komponentu wrzecionowatokomórkowego mającego wygląd mezenchymalny, ale pochodzenie nabłonkowe (1, 2). Guz o tej budowie występuje u szczurów rzadko, prawdopodobnie wynika to także z ograniczonej diagnostyki u tego gatunku. Objawy zmiany umiejscowionej u podstawy ogona są typowe dla nowotworu złośliwego i lokalizacji: trudności w poruszaniu się, zaburzenia w defekacji, brak apetytu powodowany bólem i w zaawansowanym stadium – kacheksja (1).

Makroskopowo nowotwór przyjmuje najczęściej postać egzofitycznego guza o polipowatym kształcie, różnych rozmiarów i gładkiej powierzchni. Tylko w nielicznych przypadkach stwierdza się naciekanie struktur głębokich kości, mięśni i narządów wewnętrznych jamy brzusznej (2). Rak wrzecionowatokomórkowy występuje najczęściej u osobników w wieku ponad 2 lat. Czynniki ryzyka rozwoju tego nowotworu są związane z chowem wsobnym zwierząt. Negatywnym następstwem zwiększonej homozygotyczności towarzyszącej kojarzeniu krewniaczemu szczurów jest depresja inbredowa, która może objawiać się częstym występowaniem nowotworów (1, 3).

Rozpoznanie zmiany nowotworowej wymaga zawsze badania histopatologicznego, a także immunohistochemicznego różnicującego tkankę nabłonkową i mezenchymalną (1, 4, 5). Badania z medycyny ludzkiej wskazują, że w przypadku tego nowotworu stwierdzanego u ludzi przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych występują w około 25% przypadków, nie ma analogicznych badań dotyczących zwierząt (6). Opinie na temat rokowania nie są w pełni ustalone, jednak autorka publikacji każdorazowo w przypadku rozpoznania sugeruje interwencję chirurgiczną (jeśli stan pacjenta na to pozwala).