Jakie wymogi musisz zapewnić sali operacyjnej, prowadząc klinikę weterynaryjną?
Współpraca z innymi zakładami
Innym z wymogów stawianych przez prawo jest współpraca kliniki weterynaryjnej w zakresie świadczonych usług weterynaryjnych z innymi zakładam leczniczymi dla zwierząt. Dotyczy to w szczególności przyjmowania pacjentów skierowanych do leczenia przez te zakłady. Przy tym należy pamiętać, że zgodnie z art. 21 ust. 1 Kodeksu Etyki Lekarza Weterynarii (dalej w skrócie Kodeks), lekarz weterynarii, podejmując opiekę nad chorym zwierzęciem, zapewnia ciągłość leczenia lub wskazuje innego lekarza weterynarii, który w jego zastępstwie będzie kontynuował leczenie. Ponadto zgodnie zapisami art. 21 ust. 2 wspomnianego Kodeksu lekarz weterynarii dotychczas leczący zwierzę jest zobowiązany na prośbę lekarza przejmującego leczenie tego zwierzęcia przekazać mu wszystkie posiadane dane i kopie dokumentów o przebiegu dotychczasowego leczenia.
Współpraca a przekazanie dokumentacji
Należy wziąć pod uwagę, że prowadzona przez dotychczasowy zakład leczniczy dla zwierząt dokumentacja lekarsko-weterynaryjna powinna uwzględniać: dotychczasowe metody leczenia prowadzone u zwierzęcia, podane leki, wykonane badania i ich wyniki, a także opisy wywiadu/badania czy zalecenia potrzebne do kontynuacji leczenia przez klinikę weterynaryjną. Należy uwzględnić, że dokumentacja powinna być prowadzona w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 września 2011 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej i ewidencji leczenia zwierząt oraz wzorów tej dokumentacji i ewidencji. Przekazana dokumentacja bowiem posłuży klinice weterynaryjnej do kontynuacji leczenia zwierzęcia.
Wymagania szczegółowe dla klinik weterynaryjnych
Miej na uwadze, że oprócz wymagań ogólnych klinika weterynaryjna powinna spełniać dodatkowo wymagania szczegółowe przewidujące m.in. wyposażenie dla poszczególnych pomieszczeń kliniki. Tak szczegółowe wymagania dla klinik weterynaryjnych przewidują przepisy Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 sierpnia 2004 r. w sprawie wymagań dla klinik weterynaryjnych. Natomiast zgodnie z zapisami § 1 ww. rozporządzenia klinika weterynaryjna powinna spełniać przewidziane w nim wymagania odnośnie do: pomieszczeń, urządzeń, aparatury i sprzętu.
Powierzchnia i wysokość sali operacyjnej kliniki
Należy pamiętać, że przepisy wymagają dla sal operacyjnych zachowania odpowiednich wymiarów pomieszczeń. W przypadku sali operacyjnej dla małych zwierząt jej powierzchnia nie może być mniejsza niż 10 m2, a wysokość powinna wynosić 2,2 m. Natomiast w przypadku sali operacyjnej dla dużych zwierząt pomieszczenia te muszą posiadać większe wymiary, bowiem ich powierzchnia powinna wynosić 35 m2, a wysokość 2,5 m.
Materiały i wykonanie pomieszczeń
Należy uwzględnić, że zarówno w sali operacyjnej, jak i pomieszczeniu do stacjonarnego leczenia, obserwacji i izolacji zwierząt, ściany do wysokości 2 m powinny być wykonane z materiałów trwałych, gładkich, łatwo zmywalnych, odpornych na działanie wody i środków dezynfekcyjnych. Ponadto należy pamiętać, aby w sali operacyjnej dla dużych zwierząt podłoga była pokryta materiałem antypoślizgowym, trwałym, łatwo zmywalnym, odpornym na działanie wody i środków dezynfekcyjnych.
O niezbędności aparatury podtrzymującej znieczulenie
W nawiązaniu do wypowiedzi lekarza weterynarii Krzysztofa Zdeba, współwłaściciela kliniki weterynaryjnej, z lipca 2021 r. Należy wiedzieć, kiedy nie operować, który mówi o wyposażeniu kliniki m.in. w odpowiednią aparaturę podtrzymującą znieczulenie, należy pamiętać, że na wyposażeniu sali operacyjnej powinien znaleźć się aparat do narkozy wziewnej, aby zapewnić zwierzętom odpowiednie znieczulenie podczas wykonywania zabiegów operacyjnych oraz sprzęt umożliwiający podawanie gazów medycznych, w tym tlenu.
Stół operacyjny w sali operacyjnej
W przypadku wykonywania w sali operacyjnej operacji przewidzianych diagnozą należy pamiętać, aby stół operacyjny dostosowany był wielkością do zakresu i rodzaju świadczonych usług weterynaryjnych, wykonany z materiału trwałego, łatwo zmywalnego, a ponadto odpornego na środki dezynfekcyjne.
Inne wyposażenie
Klinice weterynaryjnej należy ponadto zapewnić, zgodnie z zapisami § 5 ww. rozporządzenia, sprzęt i urządzenia do przechowywania produktów leczniczych, artykułów sanitarnych, sprzętu jednorazowego użytku i innych produktów medycznych, zgodnie z wymaganiami określonymi przez producenta lub wynikającymi z ich właściwości. Ponadto na wyposażeniu kliniki powinny znaleźć się pojemniki na odpady, w tym na odpady weterynaryjne, które wynikają z codziennej działalności kliniki.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej choroby są drobnoustroje Actinobacillus pleuropneumoniae (App). Cechą charakterystyczną […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej choroby są drobnoustroje Actinobacillus pleuropneumoniae (App). Cechą charakterystyczną […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Choroby układu oddechowego świń są ważnym problemem zdrowotnym i – w konsekwencji – ekonomicznym w chowie świń. Przyczyny wysunięcia się tej grupy chorób na czoło problemów zdrowotnych to, przede wszystkim, mająca miejsce w Europie około 30 lat temu zmiana systemu chowu świń z drobnotowarowego na średnio- i wielkotowarowy oraz potęgujący się z roku na roku […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Problemy stomatologiczne i wynikające z ich obecności przeszkody w prawidłowym użytkowaniu koni są jedną z częstszych przyczyn interwencji lekarzy weterynarii specjalizujących się w tej dziedzinie. Dowiedziono, że po diagnostyce kulawizn, szczepieniach, diagnostyce i leczeniu chorób układu rozrodczego, badanie przed kupnem/sprzedażą zajmuje najwięcej czasu praktykującym lekarzom weterynarii (1). Ewolucyjna droga od żyjącego we wczesnym Eocenie Hyracotherium […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]