Postępowanie terapeutyczne w przypadku lęku oraz fobii u psów i kotów

Zaburzenia lękowe u psów i kotów stanowią jeden z najczęściej występujących problemów behawioralnych. Obejmują one zaburzenia lękowe uogólnione, specyficzne oraz fobie.

Lęk i strach są naturalnymi mechanizmami obronnymi, niezbędnymi do przeżycia. Strach jest prawidłową odpowiedzią organizmu na działanie rzeczywistego bodźca stanowiącego zagrożenie. Składa się ona z reakcji fizjologicznej i emocjonalnej, które skutkują zmianą zachowania. Zmiana zachowania w takim przypadku jest ustrukturyzowana i polega na unikaniu oraz ucieczce.

Lęk natomiast to negatywny stan emocjonalny związany z przewidywaniem nadchodzącego z zewnątrz lub pochodzącego z wewnątrz organizmu niebezpieczeństwa, objawiający się jako niepokój, uczucie napięcia, skrępowania, zagrożenia. W odróżnieniu od strachu, jest on procesem wewnętrznym, niezwiązanym z bezpośrednim, rzeczywistym zagrożeniem, które nie występuje. Zmiana zachowania w odpowiedzi na lęk jest bezładna i niezorganizowana. Lęk i unikanie są naturalnymi reakcjami w odniesieniu do pewnych sytuacji. Zwierzęta instynktownie unikają niebezpieczeństwa i boją się tego, co dla nich nieznane.

W sytuacji gdy zwierzę odczuwające strach nie ma możliwości kontrolowania sytuacji i podjęcia stosownych działań w celu uniknięcia zagrożenia, np. ucieczki, zwiększenia odległości, strach może przerodzić się w lęk.

Lęk staje się patologiczny, gdy:

stale dominuje w zachowaniu,nie pozwala na swobodę zachowania,prowadzi do zaburzeń zachowania.

W takim przypadku reakcje lękowe tracą swoją przystosowawczą funkcję i są nieadekwatne do bodźców, a niepokój zaczynają wywoływać sytuacje niestanowiące realnego zagrożenia.

Fobia charakteryzuje się uporczywym, bardzo silnym, nieuzasadnionym i nieadekwatnym do sytuacji lękiem lub strachem wobec określonych sytuacji albo obiektów oraz wiąże się z silnym dążeniem do ich unikania. Wynika z nieracjonalnej lub nadmiernej oceny danej sytuacji i utrzymuje się długo po zaprzest...