Nicienie płucne u psów i kotów

Choroby układu oddechowego u zwierząt towarzyszących mogą mieć podłoże wirusowe, bakteryjne lub grzybicze. Przyczyną stanów zapalnych płuc są również różnego rodzaju alergeny. Wyniki badań diagnostycznych przeprowadzonych w wielu krajach europejskich wskazują też na znaczny udział inwazji pasożytniczych. Powszechnie występującymi w Europie gatunkami nicieni płucnych u zwierząt mięsożernych są: Capillaria aerophila (syn. Eucoleus aerophilus), Crenosoma vulpis i Aelurostrongylus abstrusus.

Zwiększenie dostępu ludzi i zwierząt towarzyszących do obszarów dzikiej przyrody, jak też kurczenie się siedlisk przyrodniczych związane z postępującą urbanizacją stanowi ryzyko rozprzestrzenienia pasożytów i przeniesienie chorób pasożytniczych. Wzrost populacji lisów w najbliższym sąsiedztwie siedzib ludzkich oraz pojawienie się w nich borsuków, łasic oraz kun sugeruje przeniesienie do miast pasożytów do tej pory uważanych za sylwatyczne. Od kilku lat notuje się stały wzrost liczby przypadków występowania nicieni płucnych u zwierząt towarzyszących (17). Wprowadzanie zarażonych zwierząt na tereny nieendemiczne, uważane do tej pory za wolne od określonych gatunków pasożytów, sprzyja rozprzestrzenianiu się pasożytów (19). Podobnie duży wpływ ma podróżowanie ze zwierzętami w rejony, gdzie pasożyty są notowane często i zawlekanie ich na tereny nieendemiczne.

Nicienie pasożytujące w płucach zwierząt towarzyszących są wciąż bagatelizowanym problemem wśród lekarzy weterynarii. Do tej pory uważano, że na terenie naszego kraju u zwierząt towarzyszących jedynie sporadycznie występuje Aelurostrongylus abstrusus, natomiast pozostałe płucniaki są niewielkim zagrożeniem – i to wyłącznie dla zwierząt dziko żyjących. W Niemczech przypadki występowania zarażeń pasożytami płucnymi u zwierząt mięsożernych są bardzo częste (1, 16, 18). Jedynym wytłumaczeniem stwierdzenia nieobecności tych pasożytów w Polsce jest brak podstawowych badań parazytologicznych prowadzonych w tym kierunku. Kapilar...