Giardioza psów i kotów

Taksonomia

Inwazja pierwotniaków z rodzaju Giardia jest jedną z ważniejszych globalnych protoparazytoz ludzi i zwierząt.

Aktualnie takson skupia osiem gatunków:

G. agilis, G. ardeae, G. psittaci, G. cricetidarum, G. microti, G. muris, G. peramelis,G. intestinalis (syn. Giardia duodenalis i Giardia lamblia) – który ma największe znaczenie inwazjologiczne.

Gatunek ten charakteryzuje się poliksenicznością, z czym wiąże się jego znaczny potencjał zoonotyczny, jak również antropozoonotyczny. Zróżnicowanie żywicielskie Giardii i zmienna patogenność są związane z występowaniem wielu wariantów genetycznych pierwotniaka (zespołów, grup – z ang. assemblage). Pogłębiona analiza sekwencji G. intestinalis skłania do przyjęcia tezy o występowaniu kompleksu gatunkowego z ośmioma zespołami (A-H) i ośmioma podzespołami (odpowiednio: AI, AII, AIII, AIV i BI, BII, BIII, BIV) (8, 12, 13). W przypadku ludzi i zwierząt towarzyszących największe znaczenie mają genotypy: A i B występujące zarówno u ludzi, jak i u zwierząt i charakteryzujące się najmniejszą specyficznością żywicielską, oraz bardziej specyficzne żywicielsko: C i D typowe dla psowatych i F dla kotowatych (ryc. 1).

Występowanie

Rocznie odnotowuje się ponad 300 mln przypadków zachorowań ludzi na świecie, a dane te są najprawdopodobniej niedoszacowane, ponieważ znaczna część inwazji przebiega bezobjawowo i nie jest diagnozowana. Według danych agencji rządu federalnego Stanów Zjednoczonych – Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) oraz jej europejskiego odpowiednika – Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) – liczba zarażeń ludzi na 100 tys. mieszkańców wynosi odpowiednio od 7,4 do 7,6 przypadków w USA i od 4,0 do 12 w UE. W krajach rozwijających się częstość występowania lambliozy u dzieci w wieku poniżej 5. roku życia wynosi 2-7%, co stawia zakażenia tym pierwotniakiem na trzecim miejscu wśród czynników etiologicznych biegunek u dzieci po rotawirusach i inwazjach pierwotniaków ...