Metody diagnostyki grasiczaków u królików

Omówienie

Grasiczak jest nowotworem stosunkowo rzadko stwierdzanym u królików, o czym świadczy niewielka liczba dostępnych doniesień literaturowych. Nie stwierdza się predyspozycji rasowych oraz związanych z płcią do jego rozwoju. W większości przypadków notowany jest u królików młodych (do 4 lat). Za inwazyjne grasiczaki uznaje się takie, w których obserwuje się obecność komórek nowotworowych w wysięku w jamie opłucnej, naciekanie okolicznych tkanek, implantację komórek do opłucnej oraz przerzuty do odległych narządów. Jeżeli proces jest ograniczony tylko do grasicy i nie obejmuje swoim zasięgiem innych struktur, określa się go jako nieinwazyjny (8). Rozpoznane w badaniach własnych grasiczaki okazały się być guzami zajmującymi duży obszar klatki piersiowej. Najczęściej objawy kliniczne u pacjentów występują dopiero w zaawansowanym stadium choroby (3). Badania morfologiczne i biochemiczne krwi u pacjentów z grasiczakami zazwyczaj nie odbiegają od normy. Niekiedy u pacjentów z tego typu nowotworem obserwuje się limfocytozę lub hiperkalcemię, aczkolwiek mogą one wystąpić zarówno w przypadku grasiczaków, jak i chłoniaków śródpiersia (12). Leczeniem z wyboru w przypadku nieinwazyjnych grasiczaków u zwierząt jest zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu guza. Powinien on zostać przeprowadzony w połączeniu z usunięciem regionalnych węzłów chłonnych (13). Leczenie farmakologiczne u królików nie jest opracowane – wielu lekarzy stosuje sterydoterapię (prednizon), aczkolwiek skuteczność takiego postępowania nie została potwierdzona. Radioterapia, niezależnie od charakteru wzrostu i stadium nowotworu, nie umożliwia pełnego wyleczenia pacjenta (14).

Jak wspomniano powyżej, grasiczaki mają najczęściej charakter guzów nieinwazyjnych, łatwych do usunięcia chirurgicznego. Zdarza się jednak, że naciekają otaczające tkanki, w tym naczynia krwionośne, nerwy, opłucną. U wielu z analizowanych pacjentów w badaniach własnych guzowaty twór naciekał bezpośrednio na worek osie...