Guzy nowotworowe wywodzące się z gruczołów potowych skóry psów

Rozrosty o charakterze cewkowo-jamistym (łac. Syringocystadenoma ecrinale)

W grupie gruczolaków ekrynowych można spotkać rozrosty o charakterze cewkowo-jamistym (łac. Syringocystadenoma ecrinale). Kłębkowy gruczolak potowy ekrynowy (łac. Spiradenoma eccrinale) cechuje się występowaniem małych przewodów gruczołowych wysłanych przez dwie warstwy komórek guza. Głębszą warstwę tworzą małe komórki z ciemnymi jądrami, a powierzchowną – o jasnej cytoplazmie i pęcherzykowatych jądrach. U psów najczęściej występuje w okolicy opuszki palcowej (ryc. 5 i 6).

Gruczolak potowy syringoidalny (łac. Syringoma)

Ogniska guza o układzie cewek rozsiane są w tkance siateczkowej skóry właściwej.

Brodawkowaty gruczolak cewkowy (łac. Adenoma tubulare papilliferum)

Komórki guza wykazują cechy zarówno wydzielania apokrynowego, jak i ekrynowego. Miąższ nowotworu ma układ cewkowy (ryc. 7).

Niezłośliwe nowotwory wywodzące się z gruczołów potowych

Mogą mieć charakter mieszany. Są to: guz mieszany ekrynowy (łac. Tumor mixtus ecrinalis), guz mieszany apokrynowy (łac. Tumor mixtus apocrinalis), włókniakogruczolak apokrynowy (łac. Fibroadenoma apocrinale) (ryc. 8) oraz włókniakokostniak apokrynowy (łac. Fibroosteoma apocrinalis).

Rozrosty pośrednie

Podobnie jak w innych typach rozrostów nowotworowych spotyka się tzw. rozrosty pośrednie, czyli guzy zbudowane w komórek wykazujących cechy atypii, lecz jeszcze brak im cech budowy charakterystycznych dla nowotworów złośliwych. Należy tu wymienić rozrost określany mianem atypowego gruczolaka ekrynowego (łac. Hidradenoma eccrinale atypicum).

Klasyfikacja i cechy budowy mikroskopowej guzów złośliwych

Gruczolakorak gruczołów apokrynowych może występować w formie torbieli, guza litego i budowanego z komórek ułożonych w cewki. Cechuje się wzrostem naciekowym w głąb skóry i może dawać przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych. Gruczolakorak gruczołów ekrynowych u psów występuje w skórze opuszki palcowej i stanowi wynik met...