Martwak rogówki u kotów – najczęściej zadawane pytania

Co to jest martwak rogówki?

Martwak rogówki jest chorobą występującą głównie u kotów. Jej kliniczne objawy to:

kurcz powiek, łzawienie,światłowstręt.

Najczęściej lokalizuje się w środkowej i okołośrodkowej części rogówki jako nieregularna, ciemnobrązowa lub czarna plamka o różnej wielkości. Często towarzyszy mu różny stopień waskularyzacji, od licznych powierzchownych naczyń krwionośnych do ziarniny na jego krawędzi. Dookoła zmian rogówka może wykazywać cechy owrzodzenia.

Histopatologicznie martwaki charakteryzują się zakrzepową martwicą kolagenu zrębu rogówki, otoczoną przez pasmo komórek zapalnych − limfocytów, plazmocytów. Do tej pory nie zidentyfikowano pochodzenia ciemnego materiału w zmianach martwakowych. Kumulacja melaniny jest typowana jako przyczyna pigmentacji. Featherstone i wsp. (6) potwierdzili obecność granulek zgodnych z mikroskopijnym wyglądem światła i widmem absorpcji melaniny w ultrafiolecie, jednak obecność melaniny nie została potwierdzona w analizie transmisyjnym mikroskopem elektronowym (TEM) próbek sekwestrowych (3).

Podejrzewano również, że barwnik jest pochodną filmu łzowego. Niedawne badania donoszą, że porfiryny, takie jak te wywołujące tzw. krwawe łzawienie (łac. Chromodacryorrhea) u szczurów lub barwienie łez u psów, nie są obecne w kocich gruczołach łzowych, rogówkach ani próbkach sekwestracji rogówki (3, 5, 7-9).

Czy martwak rogówki występuje tylko u kotów?

Martwak rogówki pierwszy raz był opisany przez Robertsa w 1964 roku jako choroba występująca jedynie u kotów. Predysponowane są koty: perskie, brytyjskie, syjamskie, burmskie i himalajskie. Dziś wiemy, że może pojawić się u koni i psów (ryc. 9). Zwłaszcza u tych osobników, u których zdiagnozowano nawracający ubytek rogówki, suche zapalenie spojówki i rogówki (łac. keratoconjunctivitis sicca) czy, jak w przypadku koni, eozynofilowe zapalenie rogówki. (2, 4)