Obraz prawidłowy oraz najczęściej występujące stany patologiczne ślinianek psa w badaniu USG - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Obraz prawidłowy oraz najczęściej występujące stany patologiczne ślinianek psa w badaniu USG

W medycynie badanie ultrasonograficzne szyi wykonywane jest powszechnie w celu morfologicznej oceny tarczycy, przytarczyc, węzłów chłonnych, naczyń krwionośnych, ślinianek, a także guzów, których nie można powiązać w badaniu klinicznym z żadną strukturą anatomiczną (22). Również w weterynarii badanie USG stanowi jedną z podstawowych metod służących postawieniu prawidłowego rozpoznania u zwierząt z chorobami narządów szyi.

Jednym ze wskazań do podjęcia takich badań może być podejrzenie nieprawidłowości w obrębie gruczołów ślinowych (21). Pomimo tego, że choroby ślinianek nie występują u psów często, każdy lekarz weterynarii powinien zdawać sobie sprawę z tego, jak w badaniu ultrasonograficznym uwidocznić te narządy, jaki jest ich prawidłowy obraz i czego można się spodziewać w obrazowaniu procesów patologicznych.

Przygotowanie pacjenta

Przygotowanie pacjenta do badania ultrasonograficznego ślinianek nie wymaga specjalnego przygotowania dietetycznego. Sierść należy wystrzyc w okolicy kanału słuchowego zewnętrznego, gdzie położona jest ślinianka przyuszna, aż do wewnętrznej strony gałęzi żuchwy w miejscu położenia ślinianki żuchwowej i podjęzykowej (13). Ze względu na niewielkie wymiary ślinianek do badania najlepiej jest użyć sondy liniowej o wysokiej częstotliwości. Zwierzę bada się w ułożeniu bocznym lub grzbietowym (13).

Prawidłowy obraz ultrasonograficzny

U zwierząt mięsożernych wyróżniamy ślinianki:

przyuszną (gl. parotis), żuchwową (gl. mandibularis), podjęzykową (gl. sublingualis), jarzmową (gl. zygomatica) (8).

Ślinianka żuchwowa jest ślinianką najłatwiej dostępną do badania ultrasonograficznego. U psów dużych ras ma długość około 5 cm i szerokość 3 cm i położona jest między żyłą szczękową i językowo-twarzową, powyżej rozwidlenia tętnicy szyjnej (8, 15, 16, 22). Doczaszkowo do niej widoczna jest gałąź żuchwy i mięsień dwubrzuścowy (m. digastricus), który wykazuje w badaniu USG wyraźną, niską echogeniczność. Przyśrodkowo od śliniank...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.