Najnowsze wytyczne dotyczące leczenia nużycy u psów

Etiologia

Nużyca psów (demodekoza) jest jedną z częściej występujących pasożytniczych chorób skóry u psów. Według ostatniego raportu dermatologicznego (RC Raport 2019), w którym uwzględniono dane od ponad 700 psów z objawami dermatologicznymi, ponad 4% tych pacjentów dermatologicznych w Polsce ma problem z demodekozą. Choroba jest spowodowana przez roztocze z rodzaju Demodex. Roztocza te mogą być normalnymi organizmami komensalnymi zasiedlającymi mieszki włosowe psów. Na skórę szczenięcia dostają się w pierwszych dniach życia, przechodząc od matki.

Najczęściej problem z nadmiernym rozmnożeniem się i rozprzestrzenieniem tych roztoczy jest wynikiem uogólnionej immunosupresji spowodowanej trwającą przewlekłą chorobą lub długotrwałym stosowaniem leków. Jednak u psów (i tylko u psów) opisuje się przypadki nużycy młodzieńczej objawowo występującej u szczeniąt zdrowych. Przypuszcza się, że taka forma nużycy jest związana z zaburzeniem odporności komórkowej u tych zwierząt.

Próbowano poznać i określić dokładnie patogenezę nużycy u szczeniąt oraz psów dorosłych, ustalono, że niedobory immunologiczne u szczeniąt dotyczą głównie limfocytów T CD4+, przy zachowanej odporności humoralnej (2).

Objawy młodzieńczej nużycy opisywane są najczęściej w pierwszych 18 miesiącach życia. Wiele badań wskazuje na podłoże genetyczne, prawdopodobnie z udziałem wielu genów. U młodych psów jest to najprawdopodobniej przejściowa zmiana w dojrzewającym układzie immunologicznym. Ogólnym zaleceniem dla hodowców powinno być nierozmnażanie zwierząt, u których wystąpiła nużyca młodzieńcza. Tego typu zaburzenia nie pojawiają się w późniejszym wieku.

U starszych psów demodekoza jest związana najczęściej ze stanem immunosupresji spowodowanym inną chorobą lub lekami. U takich zwierząt także obserwowano zachwiania stosunku populacji limfocytów stosunek limfocytów CD4:CD8 był niższy, obniżony poziom cytokin prozapalnych TNF-alfa. Nie wyjaśniono, czy zmiany takie są konsekwencją nużycy,...