Nagłe zatrzymanie krążenia u osób przebywających w gabinecie weterynaryjnym

Schemat resuscytacji krążeniowo-oddechowej

Następnie należy sprawdzić, czy poszkodowany reaguje na bodźce z otoczenia. W tym celu delikatnie potrząsa się go za ramiona i głośno zadaje pytanie, np.: „Czy wszystko w porządku?”.

Jeżeli osoba nie reaguje, należy sprawdzić, czy oddycha. W tym celu układa się poszkodowanego na plecach i udrożnia drogi oddechowe poprzez odgięcie głowy do tyłu i uniesienie żuchwy. Pochyla się nad twarzą poszkodowanego i jednocześnie obserwuje ruch klatki piersiowej, słucha wydychanego powietrza oraz stara się go poczuć na policzku. Poświęca sie na to 10 sekund. Jeżeli człowiek oddycha prawidłowo, w tym czasie powinno się zaobserwować 2-3 oddechy.

W przypadku braku reakcji oraz oddechu należy wezwać pomoc. Jeżeli w gabinecie znajdują się inne osoby, należy je poprosić o wezwanie zespołu ratownictwa medycznego. W innym przypadku dzwoni się samemu pod nr 112 lub 999.

Kolejnym krokiem jest rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Należy uklęknąć przy poszkodowanym na wysokości jego torsu, odsłonić klatkę piersiową i ułożyć ręce na jej środku (dolna połowa mostka). Następnie wykonać 30 uciśnięć na głębokość co najmniej 5 cm (nie więcej niż 6 cm). Po każdym uciśnięciu należy zwolnić ucisk tak, aby nie tracić kontaktu dłoni z mostkiem. Prawidłowa częstotliwość ucisków wynosi 100-120/min. RKO należy prowadzić u człowieka leżącego na twardym podłożu, najlepiej na podłodze.

Gdy wykonanych zostanie 30 uciśnięć, ponownie udrożnia się drogi oddechowe i wykonuje 2 oddechy ratownicze. Należy zacisnąć skrzydełka nosa poszkodowanego i utrzymując uniesienie żuchwy, otworzyć usta poszkodowanego i objąć ustami jego usta. Obserwując klatkę piersiową, wdmuchuje się powietrze przez około 1 sekundę, aż kla...