Najczęstsze urazy kości oraz narządów wewnętrznych spowodowane wypadkami komunikacyjnymi − diagnostyka obrazowa oraz leczenie chirurgiczne

Przepuklina przeponowa pourazowa

Wprowadzenie

Pourazowa przepuklina przeponowa jest niedodiagnozowanym i potencjalnie zagrażającym życiu stanem, stanowiącym ok. 6% wszystkich urazów tępych.

Przepuklina przeponowa pourazowa może powodować nagły stan zagrożenia życia lub pozostawać praktycznie bezobjawowa przez długi czas. Przemieszczenie organów z jamy brzusznej do klatki piersiowej powoduje hipowentylację w wyniku kompresji płuc, uwięźnięcia wątroby lub jelit albo wysięku płynu w wyniku urazu oraz utraty negatywnego ciśnienia w klatce piersiowej.

Pacjenci z tępym urazem często mają wielokrotne ogólnoustrojowe obrażenia i nimi należy się zająć w pierwszej kolejności. Nie należy jednak opóźniać zabiegu u zwierząt z ciężką dusznością oraz niewydolnością oddechową spowodowaną uwięźnięciem jelita lub przemieszczeniem żołądka. Jego rozszerzenie prowadzi do zmniejszenia objętości klatki piersiowej, czemu może towarzyszyć martwica niedokrwienna ściany żołądka.

Diagnostyka

Przepuklina przeponowa często jest trudna do zdiagnozowania w konwencjonalnym badaniu RTG klatki piersiowej. Przy obecności znacznej ilości wysięku w jamie opłucnej należy wykonać odbarczającą punkcję klatki piersiowej przed badaniem radiologicznym. Oznaki wskazujące na przepuklinę przeponową obejmują obecność pętli jelit lub obrysu żołądka zawierających gaz i przemieszczonych do klatki piersiowej (ryc. 14), utratę linii przepony, dogrzbietowe lub boczne przemieszczenie płatów płuc oraz zatarcie sylwetki serca. Należy zwrócić również uwagę na inne powikłania tępego urazu klatki piersiowej, takie jak:

stłuczenia płuc, pneumothorax, wysięk w jamie opłucnej, pneumomediastinum oraz złamania żeber, kręgosłupa i mostka.

Badanie USG stosuje się do stwierdzenia przerwania ciągłości echograficznej śledziony oraz identyfikacji organów jamy brzusznej na terenie klatki p...