Nadmierna wokalizacja. Cz. I. Z czego wynika i jak sobie z nią poradzić
Wokalizacja – przeciwwarunkowanie i odwrażliwianie
Polega na klasycznym warunkowaniu pożądanego stanu emocjonalnego w odpowiedzi na bodziec, który do tej pory wywoływał pobudzenie (np. agresję, strach lub jedno i drugie). Aby odnieść sukces z jednej strony trzeba możliwie skutecznie zapobiegać wystąpieniu niepożądanej reakcji (pobudzenia i szczekania), a z drugiej – wywoływać pozytywne emocje (zadowolenie, rozluźnienie) w obecności prowokujących bodźców.
Niemal zawsze przeciwwarunkowanie łączy się z odwrażliwianiem. Ta druga technika ma doprowadzić stopniowo do habituacji. Prowokujący bodziec stopniuje się, zaczynając od tak słabego, aby nie wywołał niepożądanego zachowania, i w miarę, jak pies zupełnie przestaje na niego reagować, powoli zwiększamy jego siłę. W praktyce najczęściej natężenie bodźca reguluje się, utrzymując od niego odpowiednią odległość – taką, aby zwierzę zauważyło go, ale było w stanie odwrócić od niego uwagę. Natężenie dźwięków, które możemy odtwarzać na sprzęcie hi fi, zmieniamy potencjometrem. Bodźce wzrokowe pojawiające się na ekranie telewizora można stopniować, zmieniając ostrość, kontrast i jasność obrazu.
Do wywoływania pozytywnych emocji, które chcemy uwarunkować na uprzednio prowokujące bodźce, możemy używać jedzenia lub zabawy. Ponieważ zabawa wiąże się z pobudzeniem, podobnie jak samo szczekanie, zwykle wybieram smakołyki. Zanim przystąpimy do właściwej terapii behawioralnej, pies powinien nauczyć się rozluźniać, siedząc (lub leżąc) i patrząc na opiekuna.
Pracę zaczynamy w spokojnym, znanym psu otoczeniu – w mieszkaniu, pod nieobecność rozpraszających czynników.
Uczymy zwierzę siedzieć lub leżeć blisko przed właścicielem i patrzeć na niego, podczas gdy on stoi przed psem (stopniowo coraz dłużej), robi krok w tył i z powrotem, krok w bok i z powrotem, potem dwa, trzy kroki w tył i z powrotem, obchodzi psa, podskakuje, klaszcze, siada i wstaje itd. Wszystko po to, aby mimo rozpraszającego zachowania człowieka pies zrozumiał, że po każdym ćwiczeniu dostanie smakołyk pod warunkiem, że nie wstanie.
Nie może także dostać nagrody, jeżeli pojawiło się u niego napięcie, ponieważ ćwiczenia te nie mają nauczyć psa polecenia „siad – zostań” (warunkowanie sprawcze), ale klasycznie uwarunkować stan emocjonalny związany ze spokojem i rozluźnieniem.
W tym przypadku smakołyki nie mają roli nagrody, lecz ułatwiają zwierzęciu odwrócenie uwagi od problemowego bodźca i wywołują u niego korzystny stan emocjonalny. Można również nauczyć psa relaksacji pod wpływem masażu, co może być przydatne u osobników słabo motywowanych jedzeniem. Stopniowo ćwiczymy w coraz bardziej rozpraszającym środowisku. Wreszcie zaczynamy pracować w obecności kontrolowanych bodźców prowokujących, których na poprzednim etapie należało (w miarę możliwości) całkowicie unikać.
Uwaga: Jeśli problem, nad którym pracujemy, to oszczekiwanie przy płocie wszystkich przechodniów i zwierząt, pies w ogóle nie może przebywać w ogrodzie sam. Jeżeli będzie miał okazję dalej realizować niepożądane zachowanie, cały wysiłek włożony w odwrażliwianie i przeciwwarunkowanie pójdzie na marne i nie zauważymy żadnej poprawy.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Rozpoznawanie choroby Wywiad W rozpoznawaniu pleuropneumonii duże znaczenie ma wywiad epizootiologiczny. Podejrzenie pleuropneumonii powinno być podjęte w przypadku stwierdzenia szybko rozprzestrzeniających się ostrych zachorowań z objawami ze strony układu oddechowego i nagłych padnięć warchlaków i tuczników o dobrej kondycji z objawami chorobowymi ze strony układu oddechowego i wyraźnego zasinienia skóry. Przy postaci chronicznej podejrzenie tej […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Profilaktyka nieswoista Stosowanie bodźcowych preparatów nieswoistych w sposób wyraźny wzmacnia siły obronne organizmu. Ostatnio wykazano zaskakująco dużą przydatność w stymulacji nieswoistej odporności świń znanego, aczkolwiek nie zawsze docenianego, od dawna wytwarzanego w Polsce produktu; jest nim Biotropina (Biowet Drwalew). Dwukrotne podanie tego biopreparatu prosiętom w okresie okołoodsadzeniowym w stopniu istotnym wzmacniało nieswoistą odpowiedź immunologiczną świń, […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Podczas badania klinicznego w pierwszej kolejności obserwujemy całą głowę, zwracając uwagę na jej poszczególne elementy (małżowiny uszne, oczy, kości czaszki, mięśnie, nozdrza), doszukując się w nich braku symetrii. Może być on powodowany deformacją kości czaszki, ich hipertrofią, chorobami neurologicznymi, zanikiem mięśni, obrzękiem tkanek miękkich. Podczas omacywania należy dokładnie sprawdzić okolicę stawu skroniowo-żuchwowego poprzez ucisk (ryc. […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]