Prawa konsumenta w gabinecie weterynaryjnym

W przypadkach, w których nie stosuje się pierwszego zdania niniejszej definicji, działalność zawodowa, o której mowa w ust. 2, traktowana jest jako zawód regulowany. W świetle wyżej powołanych definicji legalnych usprawiedliwione zdaje się przyjęcie twierdzenia, że umowy zawierane przez lekarza weterynarii z konsumentem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą być zakwalifikowane jako korzystające ze zwolnienia, przewidzianego w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o prawach konsumenta. Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w wypowiedziach przedstawicieli doktryny w tym zakresie, których przedmiotem analizy było ratio legis wprowadzenia omawianego wyłączenia, które dotyczy ochrony zdrowia ludzi – z pominięciem zdrowia zwierząt.

Jak wskazał T. Czech (6): „Motywem omawianego wyłączenia jest szczególny charakter usług zdrowotnych. Usługi te odnoszą się do specyficznego dobra osobistego, jakim jest zdrowie człowieka, i mają wymiar nie tylko indywidualny, lecz także ogólnospołeczny. Dlatego podlegają odrębnej, szczegółowej regulacji publicznoprawnej. Chronione interesy pacjenta znacząco odbiegają od typowych interesów konsumenta w innych transakcjach wymiany dóbr i usług”. Nie ma zatem wątpliwości co do tego, że wykonywanie zawodu lekarza weterynarii nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie praw konsumenta. Celem wykonywania tego zawodu jest bowiem w przeważającej mierze (obok weterynaryjnej ochrony zdrowia publicznego i środowiska) dbałość o zdrowie zwierząt.

W dalszej części niniejszego artykułu omówione zostaną zatem najistotniejsze (z punktu widzenia lekarza weterynarii jako przedsiębiorcy) prawa konsumenta, których przestrzegania konsument – w tym wypadku opiekun zwierzęcia – może domagać się od lekarza weterynarii prowadzącego działalność gospodarczą.

Świadczenie niezamówione przez konsumenta

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na problem spełnienia przed przedsiębiorcę świadczenia,...