Leptospiroza kotów – mało znany problem

Leptospira spp. są Gram-ujemnymi krętkami należącymi do rodziny Leptospoiraceae (rzędu Spirochetales). Ich komórka o długości 6-25 µm i szerokości 0,1-0,2 µm jest spiralnie skręcona. Leptospiry poruszają się w sposób rotacyjny, wykonując obroty wokół długiej osi komórki (1). Pozwala im to aktywnie przenikać przez rany i śluzówki zakażanego gospodarza. Bakterie utrzymują swoją aktywność w temperaturze 0-42°C (przy czym optimum termiczne mieści się w przedziale 28-30°C) oraz w środowisku o pH 6,8-7,6 (2).

Czym są leptospiry?

Taksonomia gatunku Leptospira jest dość skomplikowana. Bazując na podobieństwie antygenowym, patogenne serowary bakterii skupiono w obrębie gatunku L. interrogans sensu lato, zaś serowary saprofityczne – w obrębie gatunku L. biflexa (2). W obrębie L. biflexa wyróżnia się 38 serogrup i 65 serowarów bakterii, natomiast w obrębie L. interrogans sensu lato – 24 serogrupy i ponad 250 serowarów (2, 3).

Klasyfikacja drobnoustrojów oparta o genotypowanie pozwoliła wykazać 20 genogatunków, spośród których osiem jest patogennych, pięć oportunistycznych, a siedem saprofitycznych (3, 4). Jak łatwo zauważyć, podział bakterii oparty o genotypoowanie nie odpowiada klasyfikacji opartej na właściwościach antygenowych, a serowary tej samej serogrupy mogą przynależeć do innych genogatunków.

Występowanie leptospirozy na świecie

Leptospiroza stwierdzana jest na całym świecie. Jedynym kontynentem, na którym nie wykazano dotychczas bakterii, jest Antarktyda (5). Z uwagi na fakt, iż bakterie preferują wilgotne i cieple środowisko, częściej występują na obszarach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. W Europie zakażenia leptospirami u zwierząt zdarzają się najczęściej w miesiącach letnich i jesiennych (4). Źródłem infekcji dla psów są najczęściej zbiorniki wody stojącej, podczas gdy dla kotów – gryzonie (6). Powoduje to, że u kotów brak jest sezonowości w występowaniu zakażeń.

Patogeneza

Leptospiroza stwierdzana jest u ponad 150 gatunków ssa...