Niepłodność kotów – opis przypadku niedrożności jajowodów

Wywiad

Podstawą rozpoczęcia prób leczenia niepłodności jest zebranie skrupulatnego wywiadu. Musimy dokładnie ustalić:

Ile razy podejmowane były próby krycia?

Jak przebiegały akty kopulacji?

Jakie były odstępy między występującymi po kryciu kolejnymi rujami?

Czy u kotki występowało podwyższenie poziomu progesteronu?

Czy obecne było zjawisko ciąży urojonej?

Odpowiedź na te oraz inne pytania może już dać nam wiele cennych wskazówek co do możliwych przyczyn niepłodności, a często nie tyle niepłodności, co braku uzyskania miotu od płodnej kotki.

Badanie kliniczne i badania dodatkowe

Następnym etapem jest wykonanie badania klinicznego, które ma na celu ocenę stanu ogólnego kotki, jej kondycji, określenie, czy nie mamy do czynienia z nadmiernym wychudzeniem lub wręcz przeciwnie – z otyłą kotką hodowlaną. Powszechnie wiadomo, że otłuszczenie organizmu negatywnie wpływa na wiele aspektów życia, m.in. płodność.

Kolejny krok to badanie ginekologiczne kotki, które u tego gatunku jest mocno ograniczone ze względu na bardzo małe rozmiary zewnętrznych narządów płciowych.

Po badaniu fizykalnym należy wykonać następujące badania dodatkowe:

podstawowe badania krwi uzupełniające ogólną ocenę stanu klinicznego kota (morfologia, badania biochemiczne – m.in. profil nerkowy, wątrobowy),

badania hormonalne (profil tarczycowy, progesteron, estradiol, rzadziej testosteron czy hormon antymullerowski przy podejrzeniu wcześniejszej gonadektomii)

badanie cytologiczne wymazu z przedsionka pochwy,

badania bakteriologiczne i wirusologiczne wymazów pobranych z dróg rodnych. Otrzymane wyniki należy jednak interpretować ostrożnie, w oparciu o stan kliniczny kotki i jej dotychczasową historię reprodukcyjną (6),

badania obrazowe, tu prym wiedzie badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej ukierunkowane na ocenę narządów układu rozrodczego, czyli jajników i macicy.

Pewnego komentarza wymaga wspomniane badanie hormonu antymullerowskiego (AMH). Poz...