Idiopatyczne ropno-ziarniniakowe zapalenie skóry u psa – opis przypadku

Wstęp

Idiopatyczne ropno-ziarniniakowe zapalenie skóry (SPGS) jest rzadko opisywaną jednostką chorobową u psów. Jak dotąd nie udało się ustalić predyspozycji do zachorowania związanych z wiekiem lub płcią. Jednakże najczęściej choroba opisywana jest u: bokserów, owczarków szkockich collie, dogów niemieckich, wyżłów weimarskich oraz golden retrieverów. Choroba charakteryzuje się zmianami skórnymi prezentującymi się postacią śródskórnie występujących grudek, guzków oraz płytek. Zmiany mogą być pojedyncze lub mnogie, rozproszone lub ograniczone do niewielkiego obszaru, a obszary zajęte przez chorobę może dotknąć łysienie. Charakterystyczne guzki są twarde, dobrze odgraniczone od otaczających tkanek i nie wywołują świądu. Ich wielkość waha się pomiędzy kilkoma milimetrami a kilkoma centymetrami. W niektórych przypadkach mogą pojawić się owrzodzenia oraz wtórne infekcje bakteryjne (1, 4, 5). Zmiany skórne mogą ustępować spontanicznie. Najczęściej dotknięte chorobą są: skóra głowy, dystalne odcinki kończyn, rzadziej małżowiny uszne, tułów oraz brzuch. Objawy ogólne choroby, takie jak limfadenopatia oraz hyperkalcemia, występują rzadko. W obrazie histopatologicznym widoczne są rozsiane guzkowate lub rozlane zmiany naciekające warstwę właściwą skóry (1, 4, 5, 7). Etiologia oraz patogeneza choroby pozostają nieznane. Histiocytarny charakter nacieku zapalnego, brak obecności patogenu oraz dobra odpowiedź na leczenie glukokortykosteroidami sugeruje autoimmunologiczny charakter choroby (1, 2, 4). Istnieją hipotezy wskazujące, że SPGS może być odpowiedzią na zakażenia np. Leishmania sp. oraz Mycobacterium sp., choć niektórzy autorzy podkreślają jedynie podobieństwo objawów (2, 8, 9). Diagnozę SPGS stawia się w oparciu o objawy kliniczne, wynik badania histopatologicznego oraz negatywne wyniki badań mikrobiologicznych (1-3). Leczenie choroby opiera się na chirurgicznym usunięciu zmian skórnych lub/i terapii glikokortykosteroidami w dawkach immunusupresyjnych (1-3). Zwykl...