Hemodializa u psów i kotów

Hemodializa polega na oczyszczaniu krwi z substancji niepożądanych w oparciu o zjawiska dyfuzji, ultrafiltracji i konwekcji. W procesie tym wykorzystana jest błona półprzepuszczalna, poprzez którą następuje wymiana substancji i wody pomiędzy krwią i płynem dializacyjnym.

Ultrafiltracja polega na przechodzeniu wody z osocza do płynu dializacyjnego pod wpływem ciśnienia przezbłonowego TMP (Transmembrane Pressure), które musi być większe niż 25 mmHg – ciśnienie onkotyczne osocza odpowiedzialne za utrzymanie wody w łożysku naczyniowym. Ultrafiltracja umożliwia w czasie hemodializy kontrolowane odwadnianie pacjenta z mocznicą, w przebiegu której mamy często do czynienia z przewodnieniem pacjenta do obrzęku płuc włącznie.

Wskazania do leczenia nerkozastępczego to: ostra mocznica, zaostrzenie niewydolności nerek i pogorszenie parametrów nerkowych w przebiegu mocznicy przewlekłej, przewodnienie, zatrucia substancjami przechodzącymi przez błonę półprzepuszczalną, np.: paracetamol, etanol, barbiturany (1).

Przeciwwskazania do hemodializy to:

zwłóknienie otrzewnej, zrosty otrzewnej, otyłość, niewydolność oddechowa, przepuklina brzuszna lub pachwinowa, wczesny okres po zabiegu chirurgicznym, niedrożność jelit, zaawansowana ciąża.

Zabieg hemodializy musi być poprzedzony wprowadzeniem u pacjenta specjalnego cewnika dializacyjnego. Na jego wybór mają: wielkość pacjenta, materiał, z jakiego jest wykonany, a także przewidywany czas jego użytkowania.

Hemodializa powinna być podawana psom, gdy wszystkie konwencjonalne metody leczenia i leki zawiodły. Według opinii dr. Larry’ego D. Cowgilla z University of California, Davis, hemodializa jest najlepszym sposobem leczenia niewydolności nerek.

Urządzenia stosowane do hemodializy były pierwotnie przeznaczone do stosowania u ludzi, ale mogą być ustawione do stosowania dla zwierząt. W przypadku niewydolności nerek duży problem do chwili obecnej stanowił brak skuteczności leczenia płynami (kroplówki). Aktualnie...