Flora jelitowa psów

Mikrobiota u szczeniąt

W aktualnym opracowaniu naukowym została oznaczona przy użyciu technik biologii molekularnej mikrobiota kału szczeniąt przez analizę bakteryjną 16SrRNA-genomu.

Próbki kału zostały zbadane w różnych porach, od urodzenia aż do odstawienia szczeniąt od matki.

W tym okresie (dzień 2. do dnia 56. po porodzie) stwierdzono wyraźną zmianę flory bakteryjnej kału okresu neonatalnego po odstawieniu od matki w kierunku mikrobioty dorosłego osobnika. Wraz z wiekiem dochodzi do zwiększenia różnorodności bakterii w kierunku środowiska przeważnie beztlenowego.

Ilość gatunku Clostridium i E. coli zmniejsza się, przy jednoczesnej dominacji bakterii zasadniczo beztlenowych.

Mikrobiota przy ostrych i chronicznych schorzeniach jelit

Przy ostrych biegunkach stwierdzono duże zmiany w porównaniu do zdrowej mikrobioty, zarówno przez zastosowanie techniki badań mikrobiologicznych, jak również w wyniku badania molekularnobiologicznego. Ostre krwotoczne biegunki prowadzą do masowych zmian wewnątrzjelitowej flory bakteryjnej. W porównaniu ze zdrowym psem flora bakteryjna wykazywała zmniejszoną różnorodność oraz ilość pewnych mikroorganizmów. Dotyczyło to szczególnie gatunków bakterii: Blautia spp., Turicibacter spp. i Ruminococcus/Faecalibacterium. Natomiast E. coli i Clostridium perfringens były reprezentowane w większych ilościach.

W chronicznych enteropatiach, takich jak IBD, występuje w aktywnej fazie choroby wyjątkowo obniżona zawartość Faecalibacterium i Fusobacteria. Oba gatunki tych bakterii wykryto u psów w klinicznie nieaktywnej fazie choroby i nie można było stwierdzić różnicy w stosunku do zdrowych psów.

W przypadku ludzi – pacjentów IBD – często stwierdzano niskie zawartości Faecalibacterium prausnitzii we florze bakteryjnej jelit.

Tab. 1. Przegląd flory bakteryjnej kału przy zastosowaniu analizy molekularnobiologicznej

E. coli występowała we florze bakteryjnej kału w większych ilościach, zaś Clostridium i Bacteroid...