Filariozy psów

Filariozy psów to choroby inwazyjne wywoływane przez nicienie tkankowe z nadrodziny Filarioidea z gatunków: Dirofilaria immitis, Dirofilaria repens, Brugia malayi, Brugia pahangi, Brugia ceylonensis, Brugia patei, Cercopithifilaria grassii, Acanthocheilonema reconditum oraz Acanthocheilonema dracunculoides. Nematodozy te są spotykane na całym świecie, jednak największa ekstensywność jest notowana w rejonach inwazji tropikalnych i subtropikalnych. Liczne dane wskazują na stałe poszerzanie się terenów objętych tymi inwazjami, co związane jest głównie z obserwowanymi zmianami klimatu, jak i wzrostem mobilności ludzi oraz zwierząt. Obecnie na terenie Europy największe znaczenie mają zarażenia psów wywołane przez rodzaj Dirofialria, mniejszą uwagę zwraca się na inwazje Cercopithifilaria spp. i Acanthocheilonema spp. Wstępowanie filarioz z rodzaju Brugia u psów dotyczy przede wszystkim południowej Azji (1-3). Dorosłe postacie to nitkowate pasożyty tkankowe osiągające w zależności od gatunku od kilku do kilkunastu centymetrów długości o barwie białej lub kremowej. W złożonym cyklu rozwojowym filarii występuje dwóch żywicieli (ryc. 1). Żywicielem ostatecznym są kręgowce, natomiast rolę żywicieli pośrednich pełnią krwiopijne stawonogi, dlatego też filariozy zalicza się do tzw. chorób wektorowych (vector-borne diseases – VBDs) lub też nematodoz wektorowych (vector-borne nematode diseases – VBNDs). Choroby przenoszone przez wektory (VBD) stanowią ponad 17% wszystkich znanych chorób zakaźnych i należą do głównych przyczyn zachorowalności i śmiertelności u ludzi i zwierząt. Rola VBD wzrasta na całym świecie, w tym także w Europie, co jest bezpośrednio związane z liczebnościową populacji i rozmieszaniem wektorów w środowisku. W organizmie żywiciela pośredniego następuje rozwój pasożyta do formy inwazyjnej, larwy L3. Na czas rozwoju tej postaci pasożyta w organizmie żywiciela pośredniego wpływ ma temperatura otoczenia, dlatego inwazjom sprzyja ciepły klimat, w którym nicieni...