Dlaczego koty chorują na przewlekłą chorobę nerek?

Ponad 3 razy więcej kotów niż psów należących do populacji geriatrycznej cierpi na przewlekłą chorobę nerek. Nasuwa się zatem pytanie: dlaczego akurat zwierzęta tego gatunku są tak bardzo predysponowane do wystąpienia tej choroby? W niniejszym artykule zostanie przedstawiony temat sposobu utrzymania, a przede wszystkim żywienia kotów domowych i ewentualnego wpływu wymienionych czynników na podatność tych zwierząt na zachorowanie na CKD.

Przewlekła niewydolność nerek (Chronic Kidney Disease, CKD) to choroba polegająca na nieodwracalnej i postępującej utracie funkcjonalnej tkanki nerek (zmniejszenie się liczby czynnych nefronów wskutek procesu toczącego się w miąższu nerki). Chorują najczęściej zwierzęta powyżej 5.-6. roku życia. Szacuje się, że 35% kotów należących do populacji geriatrycznej cierpi na CKD. Dla porównania u psów chorobą tą dotkniętych jest 10% zwierząt w starszym wieku. Nie zaobserwowano zależności między płcią a częstotliwością występowania tej jednostki chorobowej, natomiast stwierdzono, że kocury wcześniej niż kotki wykazują objawy kliniczne przewlekłej niewydolności nerek i ma to miejsce odpowiednio w wieku 12 i 15 lat. Istnieje analogia między rasą zwierzęcia a podatnością na zachorowanie na CKD, ale jest to związane z chorobami genetycznymi częściej występującymi u określonych ras, takimi jak wielotorbielowatość nerek występująca zwłaszcza u kotów perskich czy amyloidoza stwierdzana przede wszystkim u kotów abisyńskich, syjamskich i orientalnych (1, 2).

Przodkiem kota domowego (Felis catus) jest kot afrykański (Felis lybica), zwany także kotem nubijskim. Jego pożywienie stanowią głównie małe gryzonie. Wszelkie żywieniowe zachowania kota domowego są bardzo zbliżone do zachowań jego dziko żyjącego przodka. Oba gatunki są bez...