Dieta i suplementacja składników odżywczych w dermatologii psów

Skóra jest ogromnym, metabolicznie czynnym organem, który wymaga wysokiej podaży białka i innych substancji odżywczych. Czynniki dietetyczne mogą odegrać istotną rolę w etiologii i terapii dermatoz zarówno w przypadku niedoboru składników odżywczych, jak również zachwiania ich równowagi w organizmie (1). Wiedza z zakresu dietetyki pod kątem suplementacji składników ułatwiających utrzymanie optymalnej kondycji skóry jest zatem niezwykle przydatna w codziennej praktyce lekarza weterynarii.

Dermatozy na tle żywieniowym

Niedobory żywieniowe rzadko są wynikiem szeroko rozpowszechnionego karmienia zwierząt zbilansowanymi karmami, które swoim składem spełniają wymagania określone w profilach żywieniowych. Jednakże niedobory mogą pojawić się w przypadku, gdy zwierzę przyjmuje zmniejszone ilości pokarmu, gdy karma jest niewłaściwie przechowywana lub gdy organizm nie jest zdolny do prawidłowego trawienia, wchłaniania lub wydalania składników odżywczych, jako rezultat stanu chorobowego czy też czynników genetycznych (1).

Choć wiele rodzajów niedoborów żywieniowych może wpływać na nieprawidłowości w obrębie skóry, to zazwyczaj obserwowane objawy kliniczne są do siebie bardzo zbliżone. W większości przypadków dochodzi do rozwinięcia się łojotoku, który charakteryzuje się nieprawidłowościami w produkcji sebum i/lub nadmiernym złuszczaniem naskórka. Typowymi objawami dermatozy na tle żywieniowym są: nadmierne łuszczenie, rumień, wyłysienia lub słaby wzrost włosa (1). Sierść staje się matowa i łamliwa, a skóra sucha. Zmiany tego typu przebiegają bez świądu (3). Dermatologicznym objawem niedoborów żywieniowych może być także skóra nadmiernie tłusta, co prowadzi do wtórnych powikłań bakteryjnych, czego konsekwencją jest świąd.

Wyżej wymienione symptomy stają się widoczne dopiero po kilku miesiącach podawania zwierzęciu diety niedoborowej (1).

Niedobór wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT)

Niezbędne
kwasy tłuszczowe pełnią funkcję strukturalną w budow...