Specyficzna immunoterapia alergenowa oraz znaczenie wyboru właściwego testu serologicznego do diagnostyki alergii

Aby przygotować ASIT,trzeba zidentyfikować alergeny

W celu
sporządzenia specyficznej terapii alergenowej (ASIT) konieczne jest
określenie konkretnych alergenów, przeciwko którym zwierzę wykazuje
nadwrażliwość. Do wyselekcjonowania alergenów, jakie powinny znaleźć się
w ASIT, wykorzystywane są testy serologiczne bazujące na przeciwciałach
IgE oraz testy. Oba rodzaje testów są odpowiednie do tego i nie
zaobserwowano różnic w skuteczność ASIT w zależności od zastosowanego
testu.

Obecnie preferowane są testy serologiczne IgE, gdyż do wykonania testu potrzebna jest niewielka ilość krwi.

Testy
śródskórne posiadają wiele utrudnień: konieczność sedacji zwierzęcia
(zwiększone ryzyko badania), odpowiednie przygotowanie miejsca na ciele
zwierzęcia (wygolenie), niemożność przeprowadzania testu w okolicy zmian
skórnych, krótka data ważności alergenów (zwiększone koszty), możliwa
trudność w odczytaniu i interpretacji testu oraz brak standaryzacji
alergenów i wykonania testów, co prowadzi do znacznych różnic w wynikach
między specjalistami w tym samym rejonie geograficznym.

Wiarygodność testów serologicznych bazujących na IgE zależy od dwóch głównych czynników:

Czułości i swoistości identyfikacji IgE (oraz braku reakcji krzyżowej z IgG).Identyfikacji i blokowania reaktywnych krzyżowo determinant węglowodanowych (CCD).

Zasadniczo,
różnice między laboratoriami wynikają ze zwiększonej liczby wyników
fałszywie dodatnich z powodu reakcji krzyżowych pomiędzy czynnikiem
wykrywającym IgE a przeciwciałami klasy IgG oraz wykrywaniu IgE
anty-CCD. Reakcje te dają wiele pozytywnych wyników dla pyłków.

Fałszywie dodatnie wyniki wpływają na skład ASIT oraz jego skuteczność w leczeniu.