Dermatoza hormonozależna u psa z nowotworem jądra

Problem dermatologiczno-endokrynologiczny

Wyłysienie charakteryzuje się całkowitym lub częściowym brakiem włosów w miejscu, gdzie normalnie są one obecne. Może być problemem pierwotnym lub objawem wtórnym do choroby podstawowej. W opisanym przypadku pacjent prezentował rozległe, symetryczne wyłysienia niezapalne.

Istnieje wiele podziałów wyłysień, w tym wypadku zastosowano klasyfikację (1, 2):

zapalne/niezapalne,ogniskowe/wieloogniskowe,symetryczne/niesymetryczne.

Zespół feminizujący samców pojawia się w wyniku obniżenia wydzielania androgenów, które hamowane jest na zasadzie sprzężenia zwrotnego przez nadmiar produkowanych estrogenów. Objawy dermatologiczne towarzyszące zespołowi to: symetryczne wyłysienia obejmujące tylne powierzchnie kończyn miednicznych, okolice odbytu, boki ciała, klatkę piersiową i szyję. Odcinki dystalne kończyn i głowa pozostają owłosione. Lokalizacja zmian związana jest z rozmieszczeniem receptorów hormonalnych mieszków włosowych i stężeniem płciowych w danym miejscu. Skóra dotknięta wyłysieniami ulega hiperpigmentacji i pojawiają się tzw. plamy estrogenowe. Wyłysieniom mogą towarzyszyć łojotok i wtórne zakażenia bakteryjne lub/i drożdżycowe prowadzące do pojawienia się świądu. W rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić inne endokrynopatie (niedoczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy, pseudocushing), dysplazje mieszków włosowych i demodekozę.

Inne występujące objawy to: niedokrwistość jako efekt aplazji szpiku kostnego, ginekomastia, mlekotok, obrzęk napletka (3).

Opis przypadku klinicznego

Opisywany przypadek dotyczy:

psa samca w wieku niespełna 4 lat, mieszańca, o masie ciała 8,5 kg.

Do Przychodni Aura zwierzę pierwszy raz trafiło w kwietniu 2020 roku w związku z pogryzieniem przez innego psa. Już w tym okresie zwrócono uwagę na niepokojące zmiany dermatologiczne – przerzedzenie włosa, miejscami prowadzące do ograniczonych wyłysień. W czasie badania klinicznego stwierdzono, że pies jest jednostronny...