Wyłysienia u psów – canine alopecia

Wyłysienie nie jest chorobą, lecz objawem chorobowym polegającym na braku sierści (włosów) lub na obecności włosów o małej gęstości na określonych częściach ciała lub na całym ciele. Wyłysienie jest fizjologiczne u takich ras jak: grzywacz chiński, meksykański pies bezwłosy i amerykański terier bezwłosy. U grzywacza chińskiego brak włosów dotyczy całego ciała z wyjątkiem głowy, małżowin usznych i obwodowych części kończyn i ogona.

Przyczyn występowania wyłysień u psów jest wiele i dotyczą dużej grupy chorób. Do wyłysień dochodzi przy uszkodzeniu lub niedorozwoju struktur łodygi włosa, mieszka włosowego poprzez działanie czynników mających wpływ na fazy cyklu włosa.

Różnorodność czynników, których działanie prowadzi do wyłysień, sprawia, że nie ma jednoznacznego kryterium pozwalającego ustalić przyczynę. Istnieje zatem wiele podziałów wyłysień:

przyczynowy;kliniczny;histopatologiczny;topograficzny.

Podział przyczynowy wyłysień:

wyłysienia wrodzone (genodermatozy);wyłysienia nabyte.

Z punktu widzenia klinicznego wyłysienia dzielą się na:

ogniskowe (jednoogniskowe i wieloogniskowe);uogólnione symetryczne i niesymetryczne;z objawami zapalenia i bez objawów zapalenia;przebiegające ze świądem lub bez świądu.

Podział kliniczny wyłysień zdaje się bardziej czytelny, ponieważ wymusza na nas stosowanie określonego planu diagnostycznego. Brak algorytmu postępowania w przypadku wyłysień łatwo prowadzi do błędów diagnostycznych, których skutki mogą być trudne do usunięcia.

Wyłysienia ogniskowe

Wyłysienia ogniskowe występują w postaci wyłysień jednoogniskowych lub wieloogniskowych. Jednoogniskowe wyłysienia dotyczą jednego konkretnego miejsca na ciele, podczas gdy wieloogniskowe dotyczą więcej niż jednego miejsca na ciele i mogą przebiegać symetrycznie lub asymetrycznie (po obu stronach ciała, ale topograficznie różnie umiejscowione (2, 3).

Diagnostyka różnicowa wyłysień ogniskowych

Wyłysienia jednoogniskowe. W przypadku tego typu wyłysień...