Skórny zespół atopowy kotów

Leczenie objawowe

Glikokortykosteroidy

Glikokortykosteroidy (GKS) można stosować ogólnie oraz miejscowo. Ogólnoustrojowo można podawać drogą doustną lub parenteralną w postaci iniekcji. Można je również łączyć z innymi lekami działającymi przeciwświądowo, np. wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi czy z cyklosporyną. Miejscowe stosowanie leków może być trudne w praktyce z uwagi na behawior gatunku. GKS stosowane ogólnie uznano za skuteczne i szybko działające leki u większości kotów z FASS. Zalecanymi lekami są prednizolon i metyloprednizolon (1-2 mg/kg m.c. 1x dziennie) oraz triamcynolon (0,1-0,2 mg/kg m.c.). Prednizon nie jest u kotów odpowiednikiem prednizolonu, z tego powodu nie jest zalecany u tego gatunku. Leki powinno się podawać po południu/wieczorem, w odróżnieniu od psów. W przypadku uczulenia na alergen pchli stosowany jest prednizolon w dawce 2,2 mg/kg m.c. doustnie przez 5 do 7 dni, a następnie co drugi dzień (1).

Glikokortykosteroidy iniekcyjne są powszechnie stosowane u kotów, głównie jeśli napotyka się problemy techniczne z pacjentem w postaci braku przyjmowania leków doustnych. Spośród nich można zastosować: octan metyloprednizolonu (5,5 mg/kg m.c.), deksametazon (0,125-0,5 mg/kota), flumetazon (0,03-0,125/kota), metyloprednizolon (10-20 mg/kota), triamcynolon (0,1-0,2 mg/kg m.c.), prednizolon (0,5-2,2 mg/kg m.c.) (13). Koty długotrwale leczone glikokortykosteroidami powinny być monitorowane głównie pod względem cukrzycy. Inne skutki uboczne, które mogą być obserwowane u tego gatunku, to: wzmożone pragnienie/wielomocz (nie tak nasilony jak u psów), wzmożony apetyt, wyłysienia, zaniki mięśni, powiększenie wątroby, ścieńczenie skóry oraz zwiększona podatność na zakażenia.

Cyklosporyna

Cyklosporyna wykazuje właściwości immunosupresyjne i immunomodulujące. Podstawowe jej działanie polega na hamowaniu aktywacji limfocytów T, co prowadzi do zmniejszenia produkcji cytokin prozapalnych. Stosuje się ją w dawce 7 mg/kg m.c. 1x dziennie....