Skórny zespół atopowy kotów

Rozpoznawanie

Ze względu na trudność w diagnozowaniu skórnego zespołu atopowego kotów zaproponowano algorytm diagnostyczny w celu ustalenia rozpoznania FASS według rekomendacji ICADA z 2021 roku (ang. International Committee on Allergic Diseases of Animals).

W pierwszej kolejności należy wykluczyć choroby pasożytnicze. Testem, który można wykonać w gabinecie, jest próba bibułowa – umożliwia wykazanie odchodów pcheł z wykorzystaniem mokrej, białej ligniny (ryc. 4). Ujemny wynik testu nie wyklucza alergicznego pchlego zapalenia skóry. Systematyczne podawanie preparatu spowoduje ustąpienie objawów APZS. Test z taśmą samoprzylepną jest metodą stosowaną w celu wykluczenia/potwierdzenia inwazji pasożytów, jak: Cheyletiella, Trombicula, wszy, Lynxacarus radovsky (4, 13, 16). Test ten uważany jest za najczulszą metodę diagnostyczną w przypadku chejletielozy. Może być używany także do diagnostyki nużycy oraz w rozpoznawaniu inwazji Notoedres cati (11). Kolejnym krokiem jest wykonanie zeskrobiny powierzchownej i/lub głębokiej. Metoda polega na pobraniu naskórka i powierzchownych warstw skóry za pomocą skalpela. Dzięki tej metodzie możliwe jest wykluczenie lub potwierdzenie szeregu inwazji pasożytniczych – nużycy (wywołanej zarówno przez D. cati, jak i D. gatoi), inwazji Sarcoptes scabiei, Notoedres cati, Otodectes cynotis oraz trombikulozy i chejletielozy (4).

Nadkażenia bakteryjne

Następnym krokiem powinno być badanie cytologiczne. Najczęściej wykonuje się badanie odciskowe z użyciem taśmy samoprzylepnej lub w przypadku zmian wilgotnych – odcisk bezpośredni. Zazwyczaj wykorzystuje się barwienie typu Diff-Quick. Badanie wykonuje się ze zmian skórnych w celu wykluczenia/potwierdzenia nadkażeń bakteryjnych (w szczególności wywołane przez gronkowce, najczęściej S. pseudintermedius lub S. aureus) lub zapaleń skóry związanych z nadmiernym namnożeniem się drożdżaków Malassezia spp. (12). Badanie cytologiczne należy także wykonać przy zapaleniu przewodów słuchowych...