Nowe techniki diagnostyczne w dermatologii – wideodermatoskopia i ultrasonografia wysokich częstotliwości

W diagnostyce chorób skóry duże znaczenie mają badania dodatkowe. Szczegółowo przeprowadzony wywiad oraz badanie dermatologiczne to podstawy do opracowania listy rozpoznań różnicowych, ale w większości przypadków niezbędne jest wykonanie dodatkowych testów potwierdzających określone choroby lub też wykluczających je (w przypadku, gdy rozpoznanie stawiane jest poprzez wykluczanie). Do najczęściej stosowanych badań dodatkowych w dermatologii należą: badanie mikroskopowe włosa, badanie zeskrobiny i badanie cytologiczne.

Często stosowane są również badanie histopatologiczne oraz różne techniki diagnostyki alergologicznej (testy skórne, oznaczanie mian przeciwciał swoistych). Metody te są stosowane od dawna, ostatnio do dermatologii weterynaryjnej wprowadzane są nowe metody diagnostyczne, takie jak ocena parametrów biofizycznych skóry (pomiar przeznaskórkowej utraty wody, odczynu lub uwodnienia naskórka), wideodermatoskopia czy ultrasonografia wysokich częstotliwości. Tematem niniejszego artykułu będzie przybliżenie czytelnikom tych dwóch ostatnich metod.

Dermatoskopia (wideodermatoskopia, mikroskopia epiluminescencyjna)

Dermatoskopia należy do nieinwazyjnych metod badania skóry i jej wytworów z zastosowaniem dermatoskopu lub wideodermatoskopu. Badanie to polega na ocenie skóry i występujących na niej zmian w powiększeniu. W tradycyjnych dermatoskopach ręcznych używane jest powiększenie od 10 do 20x, natomiast w wideodermatoskopach jest ono znacznie większe, do nawet 100x, 120x. W przypadku wideodermatoskopii stosowana jest ponadto ocena skóry w świetle spolaryzowanym. Odmianą dermatoskopii jest mikroskopia konfokalna, która jest nowoczesną odmianą mikroskopu fluorescencyjnego, w którym źródłem światła jest laser. Mikroskop ten umożliwia dokonywanie tzw. przekrojów optycznych preparatu, analizuje bowiem...