Leptospiroza psów – choroba groźna również dla typowych „kanapowców” - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Leptospiroza psów – choroba groźna również dla typowych „kanapowców”

Leptospirozę po raz pierwszy opisał niemiecki lekarz Adolf Weil w 1886 roku. Liczba przypadków tej choroby (określanej też jako choroba Weila, gorączka błotna, choroba pasterzy świń, gorączka pól ryżowych lub choroba stuttgarcka), zarówno wśród psów, jak i ludzi, stale rośnie. Do niedawna leptospirozę uważano za chorobę groźną przede wszystkim dla psów myśliwskich, pracujących i osobników płci męskiej żyjących w obszarach wiejskich, leśnych, podmiejskich i spędzających większość czasu poza domem.

Dlatego też kluczowym elementem wywiadu była informacja o sposobie utrzymania, aktywności i środowisku przebywania psa. Wraz z gwałtownym wzrostem populacji ludzkiej i ekspansywnym rozwojem ośrodków miejskich podejście do leptospirozy u psów uległo zmianie i sposób utrzymania zwierzęcia nie stanowi już tak istotnego kryterium diagnostycznego. Uważa się, że zachorować może osobnik w każdym wieku, każdej płci, żyjący w każdym środowisku, nawet jeśli jest tylko typowym „kanapowcem” (10).

Etiopatogeneza

Leptospirozę wywołują krętki z rodzaju Leptospira. Są to cienkie, spiralnie skręcone bakterie, o haczykowato zagiętym końcu, co nadaje im charakterystyczny kształt, przypominający znak zapytania. Krętki, dzięki znajdującym się na obydwóch końcach wiciom, posiadają zdolność ruchu (do 15 μm na sekundę), która jest niezbędna w ich cyklu życiowym (13). Obecnie znanych jest ponad 20 gatunków leptospir, a wśród nich wyróżnia się ponad 250 patogennych serowarów. Blisko spokrewnione serowary połączono w serogrupy (których do tej pory zdefiniowano około 20) (7).

Określone serowary adoptują się do swych naturalnych żywicieli, u których gromadzą się w formie agregatów komórkowych w kanalikach nerkowych. Żywiciele naturalni stają się w ten sposób bezobjawowymi siewcami, wydalając okresowo leptospiry z moczem (ok. 107 bakterii na ml moczu).

Mimo że leptospiry nie namnażają się poza żywicielem i są wrażliwe na warunki środowiska zewnętrznego, patogenne serowary w środo...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.