Algorytm diagnostyczno-terapeutyczny pododermatitis u psów
Reakcja na leczenie
Przedstawione w tab. 1 przyczyny zapaleń części dalszych kończyn w większości mają charakter nawrotowy. Pomimo prawidłowego rozpoznania choroby i właściwego leczenia okresy remisji trwają od kilku tygodni do kilku miesięcy, w przypadku części chorób nowotworowych leczenie z użyciem antybiotyków i leków przeciwzapalnych nie prowadzi do gojenia i cofania się zmian. Największe znaczenie ma reakcja na leczenie w przypadkach chorób o podłożu immunologicznym. Bardzo szybka poprawa kliniczna widoczna jest w przypadkach atopowego zapalenia skóry, kiedy to podczas pierwszej doby po podaniu prednizonu w dawce 1 mg/kg m.c. ustępują objawy świądu kończyn. W przebiegu nadwrażliwości pokarmowej zmiany ustępują dopiero po 2-3 tygodniach od zastosowania diety eliminacyjnej. Częściową poprawę przynosi miejscowe leczenie przeciwbakteryjne (chlorheksydyna, mupirocyna) lub przeciwgrzybicze (mikonazol, ketokonazol) w powikłaniach chorób alergicznych. Całkowita remisja osiągana jest jednak dopiero w wyniku leczenia przyczynowego powikłań drobnoustrojami (10, 12).
Dłuższy okres postępowania leczniczego potrzebny jest, jeśli przyczyną pododermatitis są choroby o podłożu autoimmunologicznym. Celem leczenia jest regeneracja uszkodzonego naskórka. W wyniku leczenia immunosupresyjnego (np. prednizon 2,2-6,6 mg/kg m.c.; azatiopryna 1,5-2,5 mg/kg m.c.) efekty widoczne mogą być po 1-3 tygodniach podawania leków. W pewnych przypadkach, gdzie struktura opuszek palców jest zniszczona, proces gojenia i odnowy naskórka trwać może powyżej 4 tygodni. Podobnie – głębokie uszkodzenia skóry palców wymagające długotrwałego i częstego leczenia występują w przebiegu zespołu skórno-wątrobowego, gdzie remisje są krótkie, a częste powikłania bakteryjne pękniętej skóry opuszek palcowych wymagają ciągłej antybiotykoterapii.
Nawrotowy charakter, pomimo właściwego leczenia, ma również nużyca. Leczenie miejscowe amitrazą oraz ogólnoustrojowe podawanie iwermektyny i antybiotyków (ceftiofur, cefaleksyna, amoksycylina z kwasem klawulanowym) prowadzi do zmniejszania nasilenia świądu, gojenia ropnych zapaleń skóry w ciągu 2 tygodni, a porastania włosami – po 4-6 tygodniach (6, 10).
W przypadkach idiopatycznych ropnych ziarniniaków stosowanie leczenia immunomodulującego (cyklosporyna 5 mg/kg m.c.) lub przeciwzapalnego (prednizolon 1-2 mg/kg m.c.; deksametazon 0,2-0,4 mg/kg m.c.) powoduje całkowite gojenie po 7-10 dniach. Niestety nawrót objawów w części przypadków po zaprzestaniu leczenia może mieć miejsce już po 2-3 tygodniach od zaprzestania leczenia. W niektórych przypadkach ziarniniaków z wylizywania na tle psychogennym po całkowitym wygojeniu skóry, po kilku tygodniach lub miesiącach, dochodzi do ponownego pourazowego tworzenia się nadżerek i przerostu skóry. Zmiany wówczas mogą tworzyć się w innym miejscu kończyny lub w sąsiedztwie skóry już wygojonej (2).
Zanikanie pojedynczych guzków w przebiegu histiocytomy, podczas leczenia skojarzonego miejscowego i ogólnoustrojowego, postępuje zwykle szybko i w ciągu 3-4 tygodni dochodzi do całkowitego ustąpienia zmian. Ponowne odrastanie w miejscu występujących wcześniej guzków jest jednak dość częste, dlatego metodą z wyboru jest ich usunięcie chirurgiczne (10).
Niektóre zapalenia części dalszej kończyn, w przeciwieństwie do opisanych powyżej, mogą występować jednorazowo i nigdy nie nawracać. Taki przebieg ma ropne zapalenie na tle ciał obcych, pierwotne bakteryjne zapalenia skóry, dermatofitozy, grzybice głębokie, świerzb drążący czy nadwrażliwość na leki. Zastosowanie specyficznego leczenia przeciwgrzybiczego czy przeciwpasożytniczego prowadzi do całkowitego ustąpienia zmian. Ewentualne kolejne epizody pododermatitis u danego osobnika prawdopodobnie będą mieć więc inną przyczynę (1, 5).
Zastosowanie opisanego algorytmu postępowania u psów z zapaleniem części dalszej kończyn ułatwia systemowe podejście do tego zagadnienia. Pamiętać jednak należy o wieloprzyczynowości pododermatitis, szczególnie jego postaci przewlekłych, gdzie czynniki wikłające mogą dominować i utrudniać rozpoznanie pierwotnej przyczyny.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Rozpoznawanie choroby Wywiad W rozpoznawaniu pleuropneumonii duże znaczenie ma wywiad epizootiologiczny. Podejrzenie pleuropneumonii powinno być podjęte w przypadku stwierdzenia szybko rozprzestrzeniających się ostrych zachorowań z objawami ze strony układu oddechowego i nagłych padnięć warchlaków i tuczników o dobrej kondycji z objawami chorobowymi ze strony układu oddechowego i wyraźnego zasinienia skóry. Przy postaci chronicznej podejrzenie tej […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Profilaktyka nieswoista Stosowanie bodźcowych preparatów nieswoistych w sposób wyraźny wzmacnia siły obronne organizmu. Ostatnio wykazano zaskakująco dużą przydatność w stymulacji nieswoistej odporności świń znanego, aczkolwiek nie zawsze docenianego, od dawna wytwarzanego w Polsce produktu; jest nim Biotropina (Biowet Drwalew). Dwukrotne podanie tego biopreparatu prosiętom w okresie okołoodsadzeniowym w stopniu istotnym wzmacniało nieswoistą odpowiedź immunologiczną świń, […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Podczas badania klinicznego w pierwszej kolejności obserwujemy całą głowę, zwracając uwagę na jej poszczególne elementy (małżowiny uszne, oczy, kości czaszki, mięśnie, nozdrza), doszukując się w nich braku symetrii. Może być on powodowany deformacją kości czaszki, ich hipertrofią, chorobami neurologicznymi, zanikiem mięśni, obrzękiem tkanek miękkich. Podczas omacywania należy dokładnie sprawdzić okolicę stawu skroniowo-żuchwowego poprzez ucisk (ryc. […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]