Choroby odkleszczowe

Erlichioza

Ehrlichia canis jako jedyna Ehrlichia została wykryta u psów w Europie, jest czynnikiem etiologicznym erlichiozy monocytarnej. Prawdopodobnie jej jedynym wektorem na terenie Europy jest kleszcz Rhipicephalus sanguineus (19). Transmisja Gram-ujemnej bakterii rozpoczyna się po 24-48 godzinach od wbicia się kleszcza w skórę psa. Na erlichiozę monocytarną wrażliwe są wszystkie rasy psów, niezależnie od płci oraz wieku. Wiadomo jednak, że owczarki niemieckie oraz husky syberyjskie są predysponowane do rozwoju cięższych objawów klinicznych (19). To wielonarządowa choroba, która może mieć przebieg ostry, subkliniczny i przewlekły. Okres inkubacji przy ostrym przebiegu wynosi od 1 do 3 tygodni (19, 20).

Objawy erlichiozy monocytarnej obejmują: krwawienie z nosa, bladość błon śluzowych, wybroczyny, krwiomocz, gorączkę, letarg, anoreksję, wymioty, biegunkę, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, obrzęki obwodowych części ciała, duszność, kaszel, wypływy z nosa i oczu (19, 20). Dodatkowo opisywane są także zmiany okulistyczne: zapalenie błony naczyniowej oka, zmętnienie rogówki, krwotoki przedsiatkówkowe, krwotoki do przedniej komory oka, odwarstwienie siatkówki, ślepota (19). Jeśli dojdzie do zapalenia opon mózgowych lub wynaczynień krwi w OUN, u chorych psów można zaobserwować także zaburzenia neurologiczne, takie jak: ataksja, drgawki, objawy przedsionkowe, przeczulica, upośledzenie funkcji nerwów czaszkowych (19, 20).

Ostra faza infekcji trwa zazwyczaj od 2 do 4 tygodni. Czasem objawy mogą ustąpić samoistnie bez konieczności leczenia. Jednakże u niektórych psów, nawet po wykazaniu poprawy, infekcja może pozostać w stanie podklinicznym przez miesiące lub nawet lata (19, 20). U chorych psów zmiany są widoczne głównie w wynikach badań hematologicznych, najczęściej zauważalna jest trombocytopenia (19). Podczas badania biochemicznego surowicy obserwuje się podwyższenie aktywności ALT, AST oraz hipoalbuminemię i hiperglobulinemię. Jeśli dojdzie do us...