IBD kotów (nieswoiste zapalenie jelit – NZJ)

Wysoką skuteczność przeciwzapalną mają glikokortykosteroidy, które są zalecane w terapii NZJ (26). Prednizolon powinien być stosowany w dawce 2-4 mg/kg m.c. 1x na dobę. W momencie cofania się objawów należy stopniowo zmniejszać dawkę (o 25% co każde 2-4 tygodnie) do momentu określenia najniższej skutecznej (26).

Alternatywą może być zastosowanie octanu metyloprednizolonu, który działa przez okres od 3 do 6 tygodni, jednak może prowadzić do długotrwałej supresji osi podwzgórze – przysadka – nadnercza, trudniej jest ustalić też odpowiednią dawkę leku i monitorować efekty terapii (18).

W przypadku braku odpowiedzi na prednizolon oraz metronidazol można zastosować chlorambucyl w dawce 2 mg na kota co 72 godz. Ze względu na możliwość wystąpienia supresji szpiku konieczne jest wykonywanie badań hematologicznych w odstępach dwutygodniowych u każdego kota przyjmującego chlorambucyl (15).

W przypadku braku odpowiedzi na sterydoterapię można zastosować cyklosporynę w dawce 5 mg/kg m.c. doustnie, co 24 godz.

Zaleca się także suplementację witaminy B12 (20), podskórnie w dawce 250 μg­/kota 1x w tygodniu przez 6 tygodni, następnie 1x na 2 tygodnie przez kolejne 6 tygodni, po czym podaje się 1x w miesiącu dawkę podtrzymującą.

Wskazane jest również stosowanie u chorych kotów probiotyków i symbiotyków przez cały okres terapii.

Jeżeli odpowiedź na leczenie farmakologiczne jest dobra, należy ograniczyć podawanie leków i utrzymać jedynie dietę hipoalergiczną.

Rokowanie

U większości pacjentów terapia musi być kontynuowana do końca życia, aczkolwiek odpowiedź na leczenie jest często zadowalająca. W przypadku typu eozynofilowego nieswoistego zapalenia jelit rokowanie jest gorsze, szczególnie kiedy stwierdza się nacieki granulocytów kwasochłonnych w innych narządach i/lub eozynofilię obwodową (7).

Opis przypadku

Do kliniki weterynaryjnej została skierowana kotka w wieku 5 lat, z zaleceniem badania USG jamy brzusznej ze względu na utrzymujące się ...