Bakteryjne zakażenia jelit u psów

Psie jelita są bogate w wiele mikroorganizmów, począwszy od bakterii i grzybów, które fizjologicznie zamieszkują poszczególne odcinki jelit i odgrywają niezwykle ważną rolę w ich funkcjonowaniu, a skończywszy na bakteriach i grzybach patogennych oraz pasożytach. Bakterie należące do tzw. mikroflory jelitowej są nieodzownym elementem prawidłowej pracy układu pokarmowego. Jej skład zmienia się w zależności od fragmentu jelita. Z powodu kwaśnego pH i zmniejszonej ilości śluzu w rejonie dwunastnicy jest znacznie mniej mikroorganizmów niż w okrężnicy i należą do nich m.in. pałeczki Lactobacillus.

W końcowym odcinku jelit przeważają natomiast bakterie beztlenowe oraz względnie beztlenowe, takie jak: Bacteroides, Eubacterium i Clostridium. Najczęstszymi czynnikami zakaźnymi, które u psów powodują schorzenia jelitowe, są bakterie zasiedlające jelita, tj.: Campylobacter spp., Salmonella spp., Clostridium perfringens, Clostridioides difficile, Clostridium piliforme, Yersinia entercolitica oraz Escherichia coli, a także pasożyty bytujące w jelitach, np. Giardia spp., Neospora spp., Cryptosporidum spp., bądź wędrujące przez jelita, jak Toxocara canis, Toxascaris leonina. Objawy jelitowe powodują również niektóre wirusy, a także grzyby, np. z rodzaju Candida. Jednak dysfunkcje jelitowe występujące u psów nie muszą wynikać wyłącznie z czynników zakaźnych (1-4).

Rozpoznanie

Objawy

Objawy kliniczne pojawiające się w przebiegu bakteryjnych chorób jelit u psów są do siebie podobne niezależnie od czynnika etiologicznego. Głównym objawem jest biegunka, która przybiera wiele form, m.in. luźny lub wodnisty stolec z dodatkiem śluzu czy śluzu podbarwionego krwią lub całkowicie krwisty kał. U zwierząt z osłabionym układem immunologicznym oraz młodych czy geriatrycznych poza biegunką również mogą występować objawy ogólne, jak: podniesiona wewnętrzna ciepłota ciała, apatia i wymioty.

Biegunka u psów jest dość częstym objawem klinicznym, jednak nie zawsze odpowiada za nią...