Osteotomia klinowa doczaszkowa kości piszczelowej (ang. cranial tibial wedge osteotomy – CTWO) w leczeniu zerwania więzadła krzyżowego doczaszkowego u psów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Osteotomia klinowa doczaszkowa kości piszczelowej (ang. cranial tibial wedge osteotomy – CTWO) w leczeniu zerwania więzadła krzyżowego doczaszkowego u psów

Według doniesień poważne powikłania po CTWO występują u 9,5% operowanych psów. Występują ze zbliżoną częstością oraz są podobne w charakterze do powikłań notowanych w przypadkach innych głównych technik osteotomii okołostawowych tj. TPLO-RC, TTA (ang. tibial tuberosity advancement), TTA RAPID (ang. tibial tuberosity advancement RAPID), LFS (ang. lateral fabellar sutures) (18). Są nimi głównie: niefunkcjonalność implantu, złamania piszczeli, wyłonienia wkrętów (głównie korowych), złamania wieloodłamowe osteotomii (8, 13).

Według danych literaturowych w przypadkach CTWO notowany wskaźnik reoperacji wynosi 5,4% (14-16). W badaniach krótkoterminowych (11), jak i długoterminowych obserwacji (mediana 15 miesięcy) (19), w trakcie których właściciele oceniali kulawiznę, niepełnosprawność, jakość życia i wrażenie ogólne, wyniki oceny nie różniły się w przypadku wykonania CTWO i TPLO RC i były satysfakcjonujące w 90-97% przypadków (18). Obserwacje własne oraz dane literaturowe pokazują, że wśród technik osteotomii CTWO nie zmienia anatomii śródstawowej i osiąga stabilność dynamiczną poprzez zwiększone efektywne zgięcie w stawie udowo-piszczelowym (18). Złamania strzałek są rzadkie po CTWO w porównaniu z TPLO, gdzie zgłaszane są nawet w 15% przypadków (związane z późniejszym wzrostem kąta TPA) (7, 9).

Pogrubienie więzadła prostego rzepki jest rzadziej notowane po CTWO w porównaniu z TPLO RC i TTA, przypuszczalnie z powodu osiąganych pooperacyjnie stosunków biomechanicznych, ale także ze względu na technikę operacyjną CTWO, która jest realizowana poza kontaktem z ciałem tłuszczowym podrzepkowym Hoffy. Z powyższych względów technikę CTWO należy uznać za technikę oszczędzającą i mniej inwazyjną. CTWO może mieć przewagę nad innymi technikami osteotomii u młodych psów mających niezrośnięte chrząstki wzrostowe, umożliwiając nienaruszenie nasady bliższej kości piszczelowej, co wyklucza zastosowanie metody TPLO RC i TTA. CTWO umożliwia także korygowanie deformacji w proks...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2814 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy