Adrenalektomia i znieczulenie do zabiegu – opis przypadku

Koindukcja to jedna z możliwości wprowadzenia pacjenta do znieczulenia, w której anestetyki iniekcyjne podaje się w określonej kolejności, jeden za drugim. Taka procedura ma celu między innymi zmniejszenie dawki właściwego anestetyku nasennego.

Błona śluzowa krtani została znieczulona miejscowo lidokainą w sprayu, w dawce całkowitej 4 mg (2 naciśnięcia pompki) (Intubeaze 10 mg/ml). Pacjenta zaintubowano, podłączono do aparatu znieczulenia wziewnego za pomocą układu okrężnego koaksjalnego o średnicy 15 mm. Zwierzę ułożono na stole operacyjnym w pozycji bocznej, na lewym boku. Pod pacjentem umieszczono stabilizatory z gumy za żebrami lewego boku, aby uwypuklić operowaną część powłok brzusznych.

Pacjent od tego momentu był ogrzewany za pomocą systemu aktywnego ogrzewania pacjenta gorącym powietrzem, został ułożony na specjalnym kocu, tworzącym wzdłuż ciała „tunele” z rozprowadzanym ogrzanym powietrzem. Rozpoczęto pełny monitoring: SpO2, EKG, nieinwazyjny pomiar ciśnienia krwi, pomiar ciśnienia krwi metodą Dopplera, dwa pomiary ciepłoty wewnętrznej – z przełyku oraz odbytu. W celu polepszenia dostępu chirurgicznego podano dożylnie rokuronium w dawce 0,5 mg/kg m.c. (Rocuronium Kabi 10 mg/ml). Rozpoczęto wentylację dodatnim ciśnieniem – PCV. Kontynuowano ciągły dożylny wlew fentanylu 2 mcg/kg m.c./h w pompie infuzyjnej (Fentadon 50 mcg/ml).

Przed rozpoczęciem zabiegu zastosowano miejscowe znieczulenie skóry operowanej okolicy.

Znieczulenie podano w XII przestrzeni międzyżebrowej oraz równolegle do odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Do tego znieczulenia użyto bupiwakainy 1 mg/kg m.c. (Bupivacainum hydrochloricum 0,5%). Zastosowanie techniki znieczulenia miejscowego pozwala na skrócenie całkowitego czasu znieczulenia, zmniejsza zapotrzebowanie na analgetyki w okresie okołooperacyjnym. Przekłada się to na krótszy okres wybudzania, szybszy powrót do normalnej pozycji ciała, co będzie w dużym stopniu ograniczało ryzyko powstania zatoru płuc w okresie pooperacy...