Chirurgia tkanek miękkich – króliki
Częściowa ablacja kanału słuchowego (PECA)
Należy ułożyć królika w pozycji bocznej. Następnie wykonuje się pionowe nacięcie nad proksymalnym kanałem słuchowym, by na tępo i ostro odpreparować kanał od otaczającej go tkanki miękkiej (ryc. 32.1). Kanał przecina się poprzecznie, w przybliżeniu 2 cm od zewnętrznego otworu, proksymalnie do ślepego końca kanału obecnego u większości królików. Po przecięciu zszywa się bardziej dystalny kanał, który pozostaje związany z małżowiną uszną, wchłanianym szwem ciągłym lub przerywanym w taki sposób, aby ścianki kanału usznego ciasno przylegały do siebie. Należy zablokować światło kanału tak, by wydzielina woskowa lub inne zewnętrzne zanieczyszczenia nie mogły wyciekać z resztkowego kanału do tkanek podskórnych, co zwiększyłoby ryzyko infekcji/ropnia pooperacyjnego.
Proksymalną część kanału słuchowego preparuje się dalej wzdłuż zewnętrznej części chrząstki kanału do poziomu kostnego przewodu słuchowego; należy pozostać blisko kanału, aby uniknąć przypadkowego uszkodzenia nerwu twarzowego, który biegnie doogonowo i dobrzusznie od podstawy przewodu słuchowego. Po wypreparowaniu kanału przecina się go na poziomie kostnego przewodu słuchowego i usuwa w całości [18]. Najczęściej po zakończeniu PECA wykonuje się LBO, aby zapewnić wystarczający dostęp, niezbędny do usunięcia wszystkich zanieczyszczeń w uchu środkowym [13].
Należy obficie przepłukać puszkę bębenkową i tkankę podskórną, a następnie delikatnie odessać zanieczyszczenia. Jeśli wykonywana jest tylko PECA, najczęściej miejsce zabiegu jest zamykane rutynowo przy użyciu wchłanialnych nici (4-0 lub mniejszych) dla tkanki podskórnej i niewchłanialnych nici (4-0 lub mniejszych) dla skóry [13]. Jednak w przypadkach dużego zanieczyszczenia lekarze mogą się zdecydować się na pozostawienie otwartego nacięcia i traktowanie tego miejsca jako otwartej rany.
Całkowita ablacja przewodu słuchowego (TECA)
Należy ułożyć królika w pozycji bocznej i nad kanałem słuchowym wykonać nacięcie w kształcie litery T. Pionowa część nacięcia rozciąga się od środka nacięcia poziomego w dół po bocznej stronie kanału. Cięcie poziome prowadzi się okrężnie wokół ujścia zewnętrznego kanału słuchowego, a następnie odpreparowuje się kanał słuchowy od otaczającej go tkanki na tępo i ostro; należy pozostać blisko chrząstki, aby uniknąć przypadkowego uszkodzenia naczyń krwionośnych małżowiny usznej lub nerwu twarzowego. Usuwa się cały zewnętrzny przewód słuchowy razem z zakończonym na ślepo zachyłkiem, biegnącym równolegle do kanału. Jeśli nie usunie się całego kanału, w tkankach podskórnych pozostanie nabłonek wydzielniczy, co zwiększa ryzyko późniejszego rozwoju przewodów drenujących. Na poziomie kostnego przewodu słuchowego wycina się cały kanał chrzęstny jak przy PECA [10]. Po zakończeniu TECA zazwyczaj wykonuje się LBO [13]. Pole operacyjne zamyka się rutynowo, podobnie jak w przypadku PECA [13].
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2606 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
Indukcja i synchronizacja porodów u krów – co nowego?
Indukcja porodu polega na farmakologicznym wywołaniu czynności skurczowej macicy, najczęściej wtedy, gdy planowany termin porodu się opóźnia lub zamierzamy zsynchronizować porody grupy krów. Wywoływanie porodu ma na celu sprowokowanie wyparcia płodu przez drogi rodne siłami natury. Niekiedy przeprowadzana jest preindukcja, czyli przyśpieszenie fazy rozwierania kanału szyjki macicznej, kiedy płód nie wykazuje oznak życia. Przez preindukcję […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Choroby układu oddechowego świń są ważnym problemem zdrowotnym i – w konsekwencji – ekonomicznym w chowie świń. Przyczyny wysunięcia się tej grupy chorób na czoło problemów zdrowotnych to, przede wszystkim, mająca miejsce w Europie około 30 lat temu zmiana systemu chowu świń z drobnotowarowego na średnio- i wielkotowarowy oraz potęgujący się z roku na roku […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Problemy stomatologiczne i wynikające z ich obecności przeszkody w prawidłowym użytkowaniu koni są jedną z częstszych przyczyn interwencji lekarzy weterynarii specjalizujących się w tej dziedzinie. Dowiedziono, że po diagnostyce kulawizn, szczepieniach, diagnostyce i leczeniu chorób układu rozrodczego, badanie przed kupnem/sprzedażą zajmuje najwięcej czasu praktykującym lekarzom weterynarii (1). Ewolucyjna droga od żyjącego we wczesnym Eocenie Hyracotherium […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]