Aktualne wytyczne dotyczące rozpoznawania i leczenia ropnych zapaleń skóry u psów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Aktualne wytyczne dotyczące rozpoznawania i leczenia ropnych zapaleń skóry u psów

W artykule przedstawiono wytyczne dotyczące rozpoznawania i leczenia psów z ropnym bakteryjnym zapaleniem skóry (RBZS, piodermie). Są one oparte na dyrektywach komisji europejskich oraz amerykańskich dermatologów i mikrobiologów weterynaryjnych. Ocenia się, że piodermie są najczęściej stwierdzanymi chorobami skóry u psów. Większość tych zapaleń stanowią powikłania choroby podstawowej. Największa liczba spośród wszystkich zakażeń wtórnych występuje w grupie chorób alergicznych w atopowym zapaleniu skóry (24%), w alergii pokarmowej (15%), w alergicznym pchlim zapaleniu skóry (15%) oraz nużycy (6%), zespole Cushinga (2%) i niedoczynności tarczycy (1,5%). Do RBZS predysponują również choroby tła autoimmunologicznego i te przebiegające z zaburzeniami rogowacenia. W tych przypadkach, pomimo podjętego właściwego leczenia przeciwbakteryjnego, najczęściej dochodzi do nawrotów, ze względu na specyfikę przebiegu choroby podstawowej. Kilkanaście procent to RBZS pierwotne, gdzie po właściwej antybiotykoterapii leczenie skutkuje całkowitym wyeliminowaniem choroby (1, 6, 7).

Najczęstszym czynnikiem etiologicznym piodermii są gronkowce. W odróżnieniu od dwóch innych gatunków do niedawna izolowany u zwierząt gronkowiec, określany jako Staphylococcus intermedius, u psów przemianowano na S. pseudintermedius. Czynnikami przyczynowymi, najpowszechniej izolowanymi w przebiegu infekcji bakteryjnych, są więc obecnie: Staphylococcus pseudintermedius, S. schleiferi i S. aureus. Pierwszy z nich, który jest komensalem skóry i błon śluzowych u psów (najliczniejszy w jamie ustnej, okolicy nosa i odbytu), może powodować bardzo problematyczne w terapii zakażenia, oporne na wiele antybiotyków. Określane są one jako metycylinooporne szczepy gronkowca (ang. methicyllin-resistant Staphylococcus pseudintermedius, MRSP).

W praktyce zdarzają się również metycylinooporne S. aureus (MRSA), szczególnie niebezpieczny u ludzi, oraz S. shleiferi (MRSS). Należy jednak podkreślić, że w zdecydowanej ...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.